บท 875: Chapter 109 Don't Lie To Me

( Monina's POV )

Napatayo ako.

Hindi ako napapadrama. Ano ba!

Ngunit napa-upo ako sa sahig at isinadal ang ulo ko sa kama.

tahimik na naiyak… dahil… talagang maganda si Vanessa!

talagang mahal pa ni Cedrick ito.

At talagang buhay pa siya.

Ngunit sarili ko… Ano ba ang kailangan iyakan kung nasa laro lang naman talaga kayo ni Cedrick.

Ewan, nababaliw lang ata talaga ako.

Matapos kong umiyak na sa trip ko lang talaga. Tumayo na ako. Yung energy ko sa kakaiyak. Igawa ko na lang ulit ng scrap ni Cedrick.

Ang pagbabalik ng minamahal niya.

Habang nagsusulat nga ako ng article. Naiiyak ako.

Nakakaramdam lang ako ng insecure.

Naku Monina. Okey lang yan. Atleast may mga emotion lahat ng article mo tungkol sa kanya.

Maalat na ang mga mata ko. Di ko nga namalayan, nakatulala lang ako sa bintana.