บท 676: Chapter 460 It's Ivy

@International_Pen

International_Pen

((( Jeff POV's )))

Tahimik ang boung silid. Bumalik na nga si Missamy sa silid.

Nawalan na ako ng ganang kumain. Wala akong appetite masyado nitong nakaraan na mga araw ng malaman ko ngang nagdadalang tao si Ivy.

Sumasakit ang ulo ko sa nangyayari sa paligid. I want a break pero kailangan ko harapin ang gulong ito.

Kinuha ko na ang jacket ko saka aalis na sana ng unit ni Missamy. Nang mapabuntong hininga ako.

Siya ang mahalaga sa akin ngayon. Bakit ko siya iiwan? I need to stick with her kahit anong mangyari. Kailangan niya marinig ang sasabihin ko.

Binuksan ko ang silid ni Missamy. She staring blankly sa bintana.

"Missamy." na parang nagulat ko pa nga ng tawagin siya.

"Jeff, di ka parin umaalis?"

"Bakit ako aalis? Di ka makatulog. I know your afraid."

"Ano ka ba Jeff. Kailangan ka ni Ivy. Kaya ko sarili ko."