บท 637: Chapter 421Trifty

@International_Pen

CHAPTER 121 TRIFTY

@International_Pen

((( Missamy POV's )))

Pareho kaming nawalan ni Kuya ng mga magulang ng ma-aksidente sila. At ipinaliwanag niya sa akin na dapat di kami maging malungkot. Maging matatag kami.

Kakalibing pa lang noon ng mga magulang namin, at tahimik kami ni Kuya sa bahay. Malungkot ako, mas pinakamalungkot ang kapatid ko na bumuhat nga ng lahat nang gagawin basta mailibing ng maayos ang mga magulang namin.

Di ko pa noon alam ang mga gawain kapag may patay sa pamilya. Dalawa sila at saka nga kami tinalikuran ng kapamilya namin.

Kinahapunan isang araw, niyaya niya ako na mamasyal kami at natagpuan nga ang sarili namin sa isang amusement park.

Dito sa carosel nakita ko si Kuya na naiyak, na kala mo naman sa malalaking rides sumakay. Sa yun ang pinili ko.

"May kilala akong lalaki Jeff na umiyak dahil sa carosel."

"Bakit iniyakan?"