บท 139: Chapter 138 So This is Goodbye?

Claire>>>>

Kinabukasan...

Nang magising ako...hinarap ko si Zhio.

Tulog siya...

Mapagmahal siya...

Maalaga..

Malambing kahit may kasungitan.

Ngunit di ko naman kayang makitang kamuhian niya kami...kapag di nga niya anak ang dinadala ko.

Masakit na maramdaman yun...dahil mahal ko na ang lalaking 'to.

Isa pa... Yung tungkol sa pamilya niya...

Naiiyak lang ako na malaman yun.

Bumangon ako...

May kinuha akong papel at ballpen...

Tahimik akong nagsusulat...na halos mabasa na ang papel ng mga luha ko.

Magpaparaya ako sa nararamdaman ko kay Zhio sa ikakabuti ng anak ko.

Bago pa man magising si Zhio.

Maingat ko na itinago sa drawer ko ang sulat pamamaalam ko sa kanya.

"Ang aga ng gising mo... Alas kwatro pa lang." Sinabi yun ni Zhio na nakapikit pa.

"Uhm... Excited na'ko eh."

"Halata nga... Halika nga dito."

"Ahyoko... Bumangon ka na nga dyan!"

Yun niyakap na lang ni Zhio yung unan ko. Lumabas na ako ng silid at tumulong sa kusina...