ดาวน์โหลดแอป
73.64% CEO of my Heart / Chapter 217: 217

บท 217: 217

Henry ran his hand through his hair and tried to get a control on his motions so he would stop shaking.  He cleared his throat. "Has the threat been neutralized completely? Is it safe?"

The EMT who had been called ran forwards to the man who had been shot.  He had a giant pack on his shoulder which he dropped onto the hard station floor as he got on his knees.  The health professional checked the photographer's neck for a pulse before putting his head on the dude's chest.  "The threat? Man, you could have just shot his shoulder and I could have gotten you off easy. This is a serious injury which I understand was done in self defense.  But ah, it's going to be a bad scar if he even survives the surgery needed to get that bullet out of his head. You just nicked the brain instead of getting it in there.  A civilian whose better than a sniper really scares me. All the personal around here should get a writing up for this."


ความคิดของผู้สร้าง
lilseasalt lilseasalt

I hate when service folk apologize. Its so awkward and immediately I want to just say it’s ok but they hand me things I don’t want.

นี่คือสิ้นสุดของ ส่วนที่หนึ่ง และดาวน์โหลดแอป Webnovel เพื่อดำเนินการต่อ:

สแกน QR code เพื่อดาวน์โหลด Webnovel

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C217
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ