ดาวน์โหลดแอป
46.56% 重生五零巧媳妇 / Chapter 706: 第七百零八章 放假回来了

บท 706: 第七百零八章 放假回来了

嘉康佳媛突然回来,让巧莲激动不已,站在院子里抱着闺女儿子就掉眼泪。

  嘉康佳媛见到母亲这样,也是有些难受,佳媛一个没忍住,眼泪就落下来了。

  “妈,我们也想你。”从小到大没离开过家,冷不丁就离家小半年,能不想的慌么?

  幸好兄妹俩在一个城市,想家了俩人就凑一块儿说说话,好歹的有个人作伴儿,能强一些。

  第一次出门就小半年,总算回到家里见到亲妈,要说不掉眼泪的,估计还真少。

  这会儿工夫,就见到巧莲抱着闺女儿子,一家三口都在那掉眼泪。

  就连旁边的玉淑,看着也忍不住红了眼眶。

  “妈,大哥大姐刚回家,这一路上估计也挺冷的,还是先进屋说话吧。”

  好在玉淑还算理智,揉了揉眼睛,赶紧提醒这娘三个,他们可是站在大雪地里呢。

  “对,对,你看我,一见到你们俩回来,就啥都忘了,进屋,进屋说话。”

  巧莲这才想起来,外头这又是风又是雪的,他们娘三个咋就站在外头哭上了?

  “走,进屋。”说着,就要去扯佳媛的手,然后巧莲才发现不对,她手里好拿着一块儿粘面子。

  “哎呀,我刚才在屋里包粘火勺呢,你看,这粘面子还在手上。

  得,嘉康的衣裳粘了些,等着妈给你洗吧。”

  一时激动,手里拿着粘面子就去抱闺女儿子了,把儿子的大衣都给弄脏了。

  “妈,没事儿,等着干了搓一搓就行。

  走吧,咱进屋说话,外头冷,你这手都冰凉呢。”嘉康握着巧莲的手,感觉母亲的手很凉。

  是啊,巧莲原本是在厨房里看着锅烙粘火勺呢,厨房里热,她就穿了件薄棉袄。

  刚才一听说闺女儿子回来了,激动的也没套上大衣就往外跑。

  这一月初的天气满冷,尤其此刻黄昏时分,北风呼呼的吹,能不冻的手冰凉么?

  嘉康佳媛拥簇着巧莲,玉淑在后面跟着,娘四个赶紧往屋里走。

  正好这时在厕所蹲了一阵子的小佳莹出来了,赶紧跑了过来。“大哥大姐,你们回来了,莹莹都想你们了。”

  嘉康回头一把抱起来佳莹,就这么抱着小妹妹往屋里走。

  “来,来,跟大哥说说,你念书怎么样啊?这次期末考了几分?”

  作为全家最小的女娃,佳莹在曲家地位还是满高的,哥哥们都争着抱她。

  嘉康这么长时间没见着佳莹了,更是抱着不撒手。

  “挺好啊,语文数学都是一百分,那么简单的东西要是再考的不好,我还是大哥的妹妹么?”

  佳莹这娃古灵精怪的,跟当初的嘉和有的一拼。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C706
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ