ดาวน์โหลดแอป
49.49% 小市场 / Chapter 197: 第一百九十九章.悟—家9

บท 197: 第一百九十九章.悟—家9

“老板!这双多少钱?”一个女孩问,后面的男孩钱包都拿出来了。

  “五十!”初心一点也没有犹豫,说话利落,活生生的老板样。

  女孩还没试完,男孩就把钱递到初心手里说:“这双要了!”

  俩人走后,启航高兴地笑着说:“开张大吉!”

  初心笑了笑说:“我的眼光真好,进的货对路,能不卖?”

  启航没反驳,任由初心自夸。

  男孩在女孩面前表现一把也许是人之常情,当然表现代价便是能大方的掏钱。

  初心拿起本子记了起来。

  一双,两双,三双……

  说来也怪,出了摊后初心和启航的买卖不断。

  直到摸黑,启航和初心才不情愿地收了摊。

  三轮车进了院启航紧着卸车,初心也忙着做饭。

  艾初学这时从床上爬出来,在院子里晃悠。

  “以后不用晚上卸车了,今天跟你那些兄弟好好谈谈。”初心一边看着启航吃饭一边说。

  启航继续吃饭,没有回初心的话。

  他哪能舍得晚上卸车的活?

  “第一天出摊就那么顺!过几天再买辆三轮我去别的地方再出个摊,到那时我就不去卸车了。”启航把碗一推抹了把嘴住外走。

  初心追上启航小声说:“一下午挣了一百六,还是早些买三轮,出摊比你卸车来钱快!”

  “那么多?”其实启航心里有数,货是他和初心一齐进的,卖的时候他也在场,这个帐还能瞒的过他?

  “我想买辆汽油三轮,都打听好了,五千八,济南轻骑!”启航早打听好了,他觉得买机动车走得更远,说不定挣的会更多。

  “走吧!”初心高兴着说。

  “原来早有打算!攒够了就买!”初心有些惊喜。

  启航晚上卸车,白天就骑着初心的自行车去进货。

  艾初学倒是清闲,天天中午下饭店却成了常态,而且没有一次不醉。

  初心恨不得把这个弟弟骂一顿,只是她有些不忍。

  石家庄的春天过得快,典型的春脖子短,正月一闪就到了二月,二月一晃就过,觉得刚进三月,已经到了月半。

  这天初心凑近启航说:“不是说买机动三轮?还说济南轻骑,钱都够了却不提了?”

  “大明说这两天给把摩托车驾驶证捎带来。”启航早给大明打了电话,他知道大明门路广,办个摩托车驾驶证还不是小菜一碟。

  正说着,大明开着桑塔纳来了,“给!”他把摩托车驾驶本交给启航。

  “有钱不?借给点!一千不嫌少,多多益善!”大明把启航拉到一旁说。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C197
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ