ดาวน์โหลดแอป
36.43% 小市场 / Chapter 145: 第一百四十七章.仁心—梦想10

บท 145: 第一百四十七章.仁心—梦想10

等把最后一捆凉席丢进库房,赵树果长出了口气。

  她紧着跑到水管前,打开水龙头使劲往脸上捧水,临了她狠狠地把头往水龙头下一伸,她的头发湿了。

  秃顶坐在树下盘着腿,老板走过来说了声:“哥们辛苦了,活干得不错。”甩下三张百元钞走了。

  这么热的天,谁愿在外面?

  “分钱了!”秃顶高喊一声,在手上甩着三张百元钞。

  长毛凑过来,伸手夺过秃顶手里的百元钞放在嘴上亲了亲,幸福着说:“我喜欢,我爱你们,我爱死你们了!”

  秃顶骂了长毛句:“傻子才不爱呢,你这傻子也爱这个?邪门了。”

  长毛没吱声,从兜里掏出一叠汗湿了的零钱,抽出四张十元的交给了秃顶,然后从三张百元钞里挑了张最新的,插在零钱里面装进兜里。

  “胖老四真不够意思,什么也不干硬抽五十。”长毛依旧发起牢骚。

  赵树果接过一百二十块钱后坐在地上,她拿着钱连往兜里掖的力气都没有。

  赵树果坐在地上肩膀疼起来,钻心的疼,刚才扛着凉席却没觉得那么疼,她动了动肩膀,贴在肉皮上的衣服依旧贴得那么紧,没有丝毫松得意思。

  “明天还是卸凉席的活,单人凉席和座垫,轻多了,只是多跑趟。”秃顶说后看了看余下的三个人。

  “我俩还接着干。”赵树果应得快。

  “姐!”赵树明喊了声没再往下说。

  “那就这么定了,明天还是这里。”见长毛没应声,秃顶又说:“长毛干还是不干,好几个哥们都盯着这活呢?”

  “那就还来吧,歇着也没人给钱。”长毛不情愿地说,像受了多大委屈似的。

  晚上,赵树果刷起碗来手都抬不起来,肩膀更是疼得厉害,她躲到冼手间里,把毛巾浸湿,放在肩膀上,“还别说,好多了。”她心里高兴着,掐算着时间。

  第二天,扛单人凉席肩膀是轻多了,可库房成了四楼,赵树明也狠了心,二十来斤的一捆单人凉席终于被他征服了。

  长毛终于能耍奸了,上了车一边偷着笑一边往下递凉席。

  当一车单人凉席卸完车时,赵树明脸上露出自信的笑。

  胖老四很少露头,秃顶倒是把活料理的头头是道,赵树果的力气和饭量实现了双增长,当然赵树明也不例外,长毛虽是满腹牢骚,却一天也没离开过这个小队伍。

  干完活后,杜鹃有时会来,吃食当然少不了,先开始还多拿点零食和水果,可当她把东西搁在赵树明前,赵树明哪好意思自己享受独食,也便分享给秃顶和长毛,俩人也不拿自己当外人,看中什么了便抢着拿。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C145
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ