ดาวน์โหลดแอป
26.38% 小市场 / Chapter 105: 第一百零七章.悟—名字

บท 105: 第一百零七章.悟—名字

看着启起和夏如梦相谈甚欢,启航从心里高兴。

  初心在一旁细心地听,她有些小失落,儿子一来就和启航说个不停,她想和夏如梦好好交个心,启起却上了劲,自己连个插嘴的份也没有。

  夏如梦觉得已经搞定了启起,于是又把目标索定初心。

  “姑妈,那你先打电话通知一下公司的有关人员,我这边安排装修事情的交接。”夏如梦说。

  “那我马上打电话通知他们!谢谢你如梦!”说后启起走出去,找个偏僻的地去打电话。

  夏如梦见启起走出门,甜甜的叫了初心一声:“阿姨,咱俩出去散步去!”

  初心正等着夏如梦这句话呢,“那就出去散散心!”她说。

  “叔叔!那我们出去了。”夏如梦跟启航打了个招呼出了门口。

  初心笑着跟了出去,也难怪,有哪一位当妈的不想带着儿子的女朋友,在别人走一趟?而且儿子的女朋友还特别漂亮。

  启航看着走出门口的初心说:“你妈呀,又偷懒,一桌子东西也不拾掇,吃饱了一抹嘴走了。”

  “爸,妈跟夏如梦交心去了,那可是正事。”鹏程看着启航说。

  “嗯。”启航回了声。

  启起打完电话回来,不见初心和夏如梦,问:“哥!嫂子和如梦呢?”

  “交流感情去了。”启航回了句。

  鹏程笑着指着桌子上的盘子和碗筷说:“姑,你的活。”

  启起露出一脸委屈后,不吭声,拾掇起来。

  启航笑了笑说:“你姑心里再不愿意干,嘴里却永远不会说,都这么多年了,从来都没有一点改变。”

  鹏程这时紧着过去帮着启起拾掇,他知道启起不会主动叫自己帮忙。

  “歇会儿吧鹏程,沾了满手油,跟你女朋友拉拉手,滑得拉不住可就坏了。”启起开玩笑地说。

  “姑!哪能你自己干?”说着鹏程端起盘子往小厨房走。

  ……

  启航坐在收银台打开书,鹏程凑过来问:“爸,向阳路有个光头张老板你认识不?”

  启航把书合上说:“前几年还见过,近几年也不知他干什么去了,一次也没见过。”

  “张老板这几年开公司了,人还能轻易露面?”鹏程说。

  “你认识张老板?他叫什么?一天天张老板张老板地喊。”启航惊奇地看着鹏程。

  “刚认识没几天,一个女同学的男朋友的老爸。”鹏程不情愿地说。

  “张老板姓张叫什么?”启航急着问。

  “张老板姓张叫老板。”鹏程说。

  启航放下书吃惊地看着鹏程说:“这么多年,才知道他的名字。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C105
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ