ดาวน์โหลดแอป
15.64% 听说王妃要离家出走 / Chapter 331: 第三百三十三章 既来之,则安之

บท 331: 第三百三十三章 既来之,则安之

不管怎样,他已将她搬到擎王府,那任何男人就不再有机会接近,他有的是时间等她喜欢他。

  一辈子很长,又很短。

  原本没有她时,他以为他会孤独地度过这漫漫一生,无聊、孤寂、又冰冷,人间是那般无趣,只有黑白两色。除了仇,就是利益,却没想到,人间还有一种情,叫爱情。

  爱情这种虚无缥缈的存在,以前的他嗤之以鼻,那种用来哄世人的东西,竟也有人信。当利益来临时,还不是以利益为先,各奔东西,不惜牺牲彼此来换取那可笑的利益。

  原来,当爱情真正降临,他才知道,这是真正可以将人改变的存在。它的力量强大到,足以摧毁一个人,由内而外的全部摧毁。

  也强大到足以拯救一个人,拯救一个对生活绝望的人。

  今夜,帝玄擎没有离去,轻拥着叶瑾毫无睡意。

  他以为自己会一生厌恶女人,却没想到原来是缘分未到。而瑾儿就是他千百年修得的缘分,能够遇到并拥有她,是他一生的骄傲与自豪。

  当帝玄擎离开时,已是鸡鸣时刻,叶瑾仍旧睡得极香。

  太阳升起,她所处的院落仍是一片静寂。没人来喊她起床,直到日上三竿,她才缓缓睁开双眼,看到那淡蓝色的帐顶,才记起自己睡在擎王府。

  舒软的床,令她即使醒了也想多赖会儿。叶瑾抓着薄毯,总觉得睡梦中似乎有个温暖的怀抱拥着她。

  那怀抱令她极为安心,叶瑾拍拍发烫的脸颊,大早上的胡思乱想些什么,还好没人在。

  叶瑾忽然触向唇,她竟然梦到有人亲她……

  叶瑾摇摇头,一骨碌坐起。一定是这床太舒服,让她有了错觉。

  伸个懒腰,发现天已大亮,怪不得睡醒全身轻松,竟然没人来叫醒她早起。

  拿起长绫熟练束着,无意间发现肩头有抹青紫。叶瑾微皱眉,用手按了按,不痛。

  不记得去森林时磕到这里,怎么变色了?

  拿出神仙水,往肩头滴了一滴,轻揉几下,青紫的痕迹竟然没消失……

  叶瑾茫然地眨眨眼,神仙水虽不是万能,但对于磕碰伤疗效绝佳。难道不是磕碰伤?

  她伸手诊上脉博,没觉察有何异样,既然不痛,索性不管了,穿好衣服下床洗漱。

  燃了一夜的安神香已不知何时燃烬,室内那淡淡的幽香也变得极淡,不仔细闻,几乎闻不到。

  叶瑾打开窗,清新的空气涌入,瞬间令她整个人清醒许多。

  走进院中,悔棋迎上来:“世子,王爷吩咐,您醒后直接去膳堂用膳。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C331
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ