ดาวน์โหลดแอป
29.11% 漫漫仙路奇葩多 / Chapter 463: 第459章 这算什么操作?

บท 463: 第459章 这算什么操作?

人是社交型的动物,没有交流会让人感到浑身不舒服,再怎么孤独的人都不例外,否则就是心理上有问题了。

  哪怕是上辈子那些喜欢在躲在家里的死宅们也是如此,只不过他们的交流大多都只通过网络而换了种形式而已。

  不过说起来,人与人相处还真是种不可思议的事情,这当然也是一门学问,交际的学问。

  所谓见人说人话,见鬼说鬼话就是这个道理。

  林小哥儿倒是没有钻营这方面的意思,他的处事原则很简单,谈得来就交往,谈不来就哼哼哈哈表面上过得去便可。

  或许是跟秦婉凝有共同的目的,这俩人倒是比较谈得来。

  但也就像秦婉凝说的那样,当朋友还行,研究亲事……还是算了吧。

  为了好让秦梁不再整出什么幺蛾子,林天赐跟秦婉凝只好再聊聊,而聊天嘛,主要就是有什么聊什么。

  而他们这种小修士,聊的最多的还是游历盛会。

  秦婉凝的路线很普通,她离开神机门之后朝西走,走到最西端,然后坐船南下去了蓬莱剑派,不过因为她也知道自己在神符门有个相亲对象,所以并未去通州,也根本没打算去神符门。

  ——就这点来看,两人的想法倒是惊人的一致。

  去过蓬莱剑派之后,秦婉凝一路坐船南下,走海路略过通州和西南大山,一直到泉州。

  再从泉州往东,相当于以逆时针的顺序走了一遍东神州。本来她距离回家还有点路程,没想到因为林天赐的到来,秦梁直接派青青长老把她抓回来了。

  听完,林小哥儿问道:

  “你为什么对大派弟子有成见?”

  刚刚讲述自己旅程的时候,秦婉凝就表示过对大派弟子十分的不屑,这让林小哥儿多少有点奇怪。

  毕竟他交往过的几个大派弟子倒是都还行,感觉最操蛋的就是林羽了。

  “因为他们一个个都眼高于顶,看谁都是一副鼻孔冲人的德行,我遇到过浑天卫的林羽,那家伙都不拿正眼儿看我。”

  呃……这事儿还真不怪林羽,他是个超级大近视,看谁都这副‘目中无人’的德行。

  “还有蓬莱的孟文彦,表面倒是过得去,但我又不瞎,看得出他脸上的鄙夷,铁剑门的铁宁也是,谁都不搭理,这不叫眼高于顶叫什么?”

  仔细想想,他们确实都有这些毛病,不过那应该都是在游历盛会的前期,才下山没多久的时候。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C463
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ