ดาวน์โหลดแอป
49.39% 时光里故事中 / Chapter 164: 第六十章 裸婚领证,终成正果

บท 164: 第六十章 裸婚领证,终成正果

见老妈不吭气,我继续说道:“整夜无休止的打牌,在那一刻我就想过,尽早离开那个家。你去南宁,继父彻夜不回家,房本被你搞没,这些,我都没有指责什么,既然你这么不待见我,那我就实话跟你说,如果有可能,我再也不想回到那个家。”

  继父趴在床上,张了张嘴没说话,我拉着于梓晴的手,一脸严肃的说:“我结婚,不需要你们给予什么,来这儿,只是为了知会你一声,爸,你在这好好看病,我走了。”

  继父对我摆摆手,于梓晴跟他们道声别,小跑着跟过来。

  离开医院,她对我说:“晓宸,你说话有些严重了。”

  我苦笑一声,“有什么办法,我现在跟她没办法交流,你也看到她那态度,各种摆脸子。”我顺了下她的头发,低声说委屈你了,以后要跟我过苦日子。

  她笑了笑,说我倒不觉得是苦日子,能跟你在一起,已经是我最大的满足,如果我们能通过自己的双手,创造出属于咱俩的幸福,那对于我,简直是上天赐的最好的礼物。

  我有些触动,轻轻抱住她,我会给你一切女人,应有的一切。

  回到家坐在沙发上,静静的想现在发生的一切,奶奶的遗憾,房子的丢失,老妈的态度,继父的转变,姥姥听信大舅的谗言,每一件事都深深的触碰我。

  而于梓晴,才是我要为之奋斗的根本。

  这个女孩让我体会到极乐与极悲,我们的爱情如过山车般起伏,即便今天老妈这种态度,我想换做任何女孩都忍受不了。还没进家门,就遭受婆婆的冷眼相待,而她自始至终没有抱怨,更多的,是在劝和。

  脑海里跳出两个小人,一个小人说:“这个的女孩值得被爱,经历这么多,你没觉得她渴望跟你在一起么,不要被世人的习俗而蒙蔽你的双眼,既然爱她,就跟她结婚。”另一个小人说:“她在你什么都没有的时候,选择跟着你,今后不论怎样,不能负她。”

  是呀,我现在什么都没有,而于梓晴义无反顾的跟着我,这样的人,让我如何不珍惜。

  两个小人如泡泡般消散,我点燃一根烟,我们的结合是因为爱情,有了感情基础,才会让今后的日子幸福美满。

  成家立业,不想那么多了,我选择先成家。

  打开电脑,双击浏览器,在百度上,我输入西安市碑林区领结婚证在哪领。

  几日以后,我跟老妈把继父从医院接回来,趁老妈去买菜,我走到他们卧室,站在继父面前看着他。

  晓宸,怎么了?


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C164
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ