ดาวน์โหลดแอป
48.49% 时光里故事中 / Chapter 161: 第五十八章 以运动城为名,参赛

บท 161: 第五十八章 以运动城为名,参赛

夜幕降临,街道上如铺了一层黑纱,眼底的建筑暗淡许多。不过作为省会城市,街道上的路灯,商户的霓虹灯,将这座城市的夜晚,变换的如此多姿,况且这是小寨,最不缺的,就是行人。

  使我搂着她在外面行走,看到一对对情侣,都在幻想他们是否也跟我们一样,如此疯狂。

  在大排档吃了晚饭,我跟她到百汇消食,一圈下来,手里多了两个袋子,一个是她自己选的衣服,一个则是我给她买的丁字裤。

  到好又多买了些零食和面包,打算当明天早上的早餐。我们回去身体发虚,双方实在抗不住,沉沉的睡去。

  第二天退房前

  她用力抱住我,一定。

  我们卡着点11点50下来,签过字离开酒店,我发现有些不对劲,腿软的跟踩了棉花似得,站不动。我问她有没有这个感觉?她点点头说有的,还以为是没睡好呢。

  我想到很早之前看的古惑仔,他们经常起哄的一句话,软脚虾。

  原来如此。

  在南大街金花旁边吃了肯德基,一直坐到14点45,我们才起身离开,出来抱了抱她,晚上下班见。

  诶呦我去,腿可真软。

  点货接区,硬忍到付姐下班,我蹲在鞋墙站不起来,牛勇走过来憨厚的说:“怎么了,下午接班就感觉你不对劲,哪里不舒服吗?”

  我把王楠支走,招招手示意他蹲下,昨天腰快废了。简单几个字,牛勇的脸跟菊花似得绽放,丢下一句你猛,转身离开。

  我苦笑一声,摇了摇头。

  下班我吭哧到金花门口,见于梓晴僵直的迈着步子走来,我说中午那阵你不这样呀,怎么成这了?她用指尖戳了一下我的额头,还不是怨你。我满脸黑线的看着她,张了张嘴没说什么,还是留点力气回家吧。

  我俩慢慢往开元门口走,我说今天就在这分开吧,回去早点休息。她点点头说行,那离职的事什么时候说?我想了想,明天周日,咱后天给各自上级沟通。

  睡了一觉,感觉好了很多,到运动城上班,商场经理开会说:“咱们总部跟雪碧唱响合作,在西安地区举行唱歌比赛,总部争取5个直进名额,看各自品牌有没有报名的。”大家议论一番散会,我准备跟牛勇上楼时,经理叫住我,“张晓宸,你留一下。”

  我微笑说经理什么事?她说我把你给报上去了,下月11号在总部楼上,先进行内部评选,选出5人直接晋级50强,到时跟社会上选手在PK50进30。

  我摸了摸鼻子,说我就算了吧,唱着玩还行,你这让我上纲上线的,万一丢咱运动城的脸怎么办。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C161
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ