ดาวน์โหลดแอป
39.63% 原始文明成长记 / Chapter 454: 第454

บท 454: 第454

想穿衣,想活——

  多么低的令人发指的请求,可就是这么低的要求,芋部落也很难满足,然而这天下间又何止一个芋部落,芋部落尚且还能满足食物的需求,只怕其他的野民更加不如了吧。

  孩子的母亲也很难受,可她是芋部落的人,自己首领都没发话,她能自己做主带着孩子加入汉部落吗?

  和汉部落的族人接触的这一个月里,他们当真不羡慕汉部落的生活吗?

  看着汉部落的族人每天吃着白米和蔬菜,他们真的没有馋过吗?

  当她们赤脚走路被石子扎到时,当真不羡慕汉部落族人脚上的鞋子吗?

  怎么可能!

  俗话里都说光脚的不怕穿鞋的,可是俗话里还有一句没记,那就是光脚的也想穿鞋啊!

  只是他们没有那个条件而已,要不然他们也不会光脚了。

  孩子的母亲扭头看了看还在盯着兽群,整个人呆若木鸡的自家首领芋土,又看了看汉部落浩浩荡荡的畜群,最后看了眼膝下的孩子。

  他是自己怀胎十月冒着生命危险产下的心头肉,他幼小的身躯在秋风中瑟瑟发抖,他的眼中噙满泪水和无助,他只有一个世界上最简单的请求,他,想活。

  泪水模糊了女人的眼睛,让她看到的一切都变的朦胧,动物尚且还有临终托孤的舔犊之情,已经开启灵智的人类则更甚,母爱没有国界,更不区分物种,这是与生俱来的本能。

  倘若部落里真的有多余的兽皮,谁人也不想让自己的儿女赤条条的在寒风中等死,可芋部落就真的没有,怎么办,现在机会就在眼前,成千上万的牲畜在眼前川流不息,那数辆高大的四轮货车上满载着兽皮,自己部落没有,可是汉部落有啊。

  加入他们,只是一句话而已,说出来,以后吃香喝辣,不说,对得起膝下苦苦哀求的孩子吗,那可是自己生出来的,谁还能比自己更心疼他。

  “咱,让这孩子加入你们部落,首领那,咱来挡着,你把他领走。”孩子的母亲突然下定了决心,泪水磅礴而出,狠狠的把孩子推向了游伏,然后把头扭向一边。

  她自知让孩子跟着自己肯定没有衣服穿,与其这样,还不如把他交给汉部落,虽然可能再也无缘得见,可孩子最起码还能活下去。

  小孩被自己的母亲推了一个趔趄,一下抱着羊羔趴在地上,听到自己亲娘说的话,立刻哇哇大哭了起来,羊羔也不要了,转而抱着母亲的大腿嚎啕大哭。

  “娘,咱不穿衣了,咱跟着娘,咱不走。”

  “你走啊,跟着他们能活,他们什么都有,走啊!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C454
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ