ดาวน์โหลดแอป
11.44% 原始文明成长记 / Chapter 129: 第129章 崖山血屠(求首订求票票)

บท 129: 第129章 崖山血屠(求首订求票票)

“他们是甚部落,要我这几个女娃有甚用,他们给了你甚好处,让你跑那么远来找我们。”瞎婆婆怀疑的问道。

  自己这几个人本来就是被部落放弃的人,她的眼已经瞎了,看不清东西,出去采集食物连路都看不见,留在部落里也只能浪费食物,被部落放弃,她也能理解,只是苦了跟着自己这几个女娃。

  那年秋天储存过冬的食物,男人们打猎时死伤了几个人,部落不得已只能选择放弃了这几个女孩子,不然储存的食物根本不够整个部落撑过漫长的冬天。

  现在听到居然又有部落要收留自己,女人的第一个想法就是不信,因为她知道自己这几个人毫无利用价值。

  “他们是个几百人的大部落,而且他们部落每个人都有石盆,他们管那种红色的石盆叫陶器,他们还养了很多吃草的角兽帮人干活,收留你们也只是为了增加人口,他们不是什么坏部落。

  至于我给他们帮忙,是因为他们的首领答应我,只要我给他带去足够的人,他就给我两头听话的角兽,怎么样,你们去吗?”游伏跟瞎婆婆解释道。

  女人听了游伏的解释,显然有些心动了,自己是死是活不要紧,不过要是这几个孩子都能有大人抚养的话那就好了。

  “你说的是真的?他们每人都有石盆,还养了活的角兽?”瞎婆婆继续问道,她还想再确认一下。

  游伏没有直接回答,而是把那个大角鹿牵到了瞎婆婆的面前,拉着她的手摸了摸。

  “这就是他们养的角兽,很听话,还可以让人骑着走路,他们部落还有很多,不缺你们这几人的食物,去吧,最起码为了那几个孩子。”游伏继续劝导着。

  瞎婆婆摸了摸角兽温热的身体,身体也颤抖了起来,她已经相信游伏说的是真的。

  “好,你把她们带走吧,我这个老婆子就不去了,我眼瞎了,采集不了食物,万一他们首领看到我觉得没用,不收留这几个孩子,那就是我这个老婆子造孽了。”

  “婆婆,婆婆我们不走,我们害怕,我们不走。”几个小女孩纷纷过来抱住她的大腿。

  “好孩子,你们去吧,去了就不用跟着婆婆受苦了,到时候你们每天都能吃上兽肉,冬天还有暖和的兽皮穿。”

  “不,呜呜呜...我们跟着婆婆,我们不走。”

  游伏看着她们老幼相依,恋恋不舍的样子,只好继续劝道:“你还是跟着去吧,她们几个小孩子都没有人照看,万一去了被人欺负怎么办,万一他们部落不收你,大不了你把孩子送去自己再走就是,你总不忍心让她们继续跟着你受苦吧。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C129
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ