ดาวน์โหลดแอป
51.14% 迷之森林——鸟 / Chapter 491: 以爱为名的小说开头

บท 491: 以爱为名的小说开头

总说,既然幸福会来,那晚一点又有什么关系呢,那就静静期待好了。

  总说,猜到了开头,却猜不到结局,其实,一切都不用猜,该来的还是会来,能避免的就避免,不能避免地就接受,也不是太相信,一切就是最好的安排,相信的是一切都要靠自己创造。

  总说,错过了最美的风景,也就意味着两个人真的错过了,明日真的预见不了,过了今天,也许就没有明天了,因为今天就分开了。

  总说,爱一个人是那样的痛苦,但是爱一个人也同样的甜蜜,生亦何欢,死亦何苦,找不到真正的快乐,没有真的爱的人,长生不老又有什么用呢。

  其实,这些东西,从根本上还是希望人不孤单,心不失望,人世间的情爱让人明白生死的意义,这爱,甚至已经超越了生死,所以才会感动天地。

  最好的生活不要急,最好的时光也不用等,当你走过千山万水的时候,当然也许不用这么辛苦,幸福也会不偏不倚地落在你的手心里,你不用闪躲,只要站在原地默默接受就好。

  从某一刻开始,我早就不看重什么结果了,也不想到底是如何开始的,我只在乎过程了,因为开始和结果都是一瞬间的答案,而过程时间算比较长一些,如果人生只是把自己锁在偏居一隅的狭窄里,那么一定是单调无趣的。

  人生就像一家酒吧的经营,接触的人多了,去的地方多了,人生或许就会充实一些,人生也需要经营,快乐和伤心都是你的客人,你需要好好地去招待他们,也许你会发现,伤心也不一定是坏事。

  无论别人怎么说,我只要认为我是对的,就一定会坚持下去,就像自己在家的时候,就跑步,写字,整天不出屋,老妈就会说你去找别人玩玩去,整天一个人不腻歪吗?

  我只是说老妈不懂,但老妈的提醒也有道理,我只会笑笑,不会有什么回答,就算连爸妈也不理解没有关系,但是我还是会坚持下去,从人群里跑过,也许你会捕捉到那种不适的眼光,但是我好像从没在意过,跑步,给我去除了太多的孤独和失望,带来了不小的收获,所以对于跑步,无论在哪里,在何时,我是都必须要坚持下去的一件事,无论别人如何说,如何做,我都不会改变这一点任性。

  我问我佛啊,为何渡我不渡她?

  在人的意识里,佛,就是渡人脱离苦海的,但是却不是每一个人都能渡,不是每个人都能逃离苦海。

  有的时候不是佛不渡你,而是你自己不渡自己,太要太过依赖佛,自然,自己都把自己困住了,与其依赖我佛,不如依赖自己,这就是不渡而渡的道理。


ความคิดของผู้สร้าง

爱你,是一件很神圣的事情。

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C491
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ