ดาวน์โหลดแอป
2.7% 迷之森林——鸟 / Chapter 26: 第三章 爱情史(七)

บท 26: 第三章 爱情史(七)

青春的气息,总是发生在最不在意的时候,一张照片可以穿梭过去和现在,无与伦比的美丽。

  本来决定在六月的一天,去麦地拍照片,可是从早晨开始就是天阴阴的状态,本来兴致勃勃的心被折扣掉了一半,不过好在有不一样的心情,就有不一样的美丽,我们有时为什么要随着外物改变而改变呢?

  老妈从早晨就开始打扮着,穿着流畅的古装衣服,一气呵成,古典美跃然眼前,老爸不适合打扮,就和平常的时候一样,吃完了饭就出去了,想想一家人也好久没有这么出来看看周围的环境了。

  有清清的河水,热热的夏天,雨水带来的清凉,也算是夏天该有的魅力,我在前面欢快的跑着,草丛间有不少的蜜蜂在采蜜,估计要飞很远的地方才能到家,而要采到蜜就需要飞很远的地方,

  我高兴的说:“妈妈,你看那蜜蜂在采蜜呢”,

  妈妈:“是啊,蜜蜂一生都是勤劳的,为了下一代蜜蜂有食物吃,必须不停的采蜜,这样才能维持蜜蜂家族的生生不息”,

  我:“真的吗?那蜜蜂太伟大了”,

  妈妈:“是啊,这就是使命吧!”

  我没有听的太懂,只是“哦”了一声,我记得那时候才六岁,懂得还太少,刚刚说完话就下起了雨,也没有带伞,直接就是淋雨了。夏天之所以叫夏天,就是因为要痛痛快快的淋一场雨,这才叫度过夏天。

  突如其来的大雨,老妈用衣服把我盖住,周围也没有多余的树木,只能是往家里跑,跑到家里已经是全身都湿透了,就像是落水的鸭子,不,应该就是落水的鸭子,不过看到我们冲进来老爸倒是笑了,

  老爸:“知道快下雨了还出去,都说了下午去,你看都淋湿了吧,赶快擦干别感冒了”,老爸其实是在修相机,那时候的相机,照几张照片总是坏,估计也只能是老爸才能修好,这个相机自从买来可成了老爸的宝贝,谁都不能碰,我更是找不到,要不然这场雨老爸也得淋湿。

  很快的,老妈就换了一身衣服,我就用毛巾擦干头发,也换了一身衣服,结果到了晚上还是感冒了,不过老爸并没有怪我贪玩,而是很用心的照顾我。本来说要输液的,我是又怕打针又怕输液,哭了好一阵才使老爸改变主意的,我也松了一口气,还嚷嚷着要买新的玩具,直到老妈都答应了,才渐渐的睡去。

  睡了差不多有两个小时,睁开眼没有了灯光,是微弱的蜡烛光,也发现身上被子的重量变重了,数了数成了两床被子了,我就在这有限的灯光中喊着妈妈,结果妈妈给我端来了一大碗姜糖水,喝下去出出汗就好了,也不用吃药,只要睡一觉就好了,一想到明天因为感冒就不用去上学了,还有点高兴呢,结果并没有想的那么好,不过一点小期待也足以一觉到天明了。

  每次早晨都是老爸叫我起床,越是叫越想赖床,不过还是有点怕怕的,不敢耽误时间,今天因为感冒比较特殊,只允许休息半天,而且吃饭也是在被窝里吃的,吃饭的时候飘来老爸的几个字:“收拾好,下午送你去上学,课程耽误不得”。

  其实我也明白,能逃过一时,到头来还是要去,不是吗?


ความคิดของผู้สร้าง

真的很不想去

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C26
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ