บท 672: Kung Sino Man ang Gumalaw sa Lalaki ko ay Mamamatay (2)

"Ikaw na bata ka, nangangati ba ang mga pwet mo? Paano mo nagagawang asarin ng ganyan ang ate mo?"

"Hindi kita inaasar, ate, ang weirdo mo talaga. Nagulat lang ako kasi nadala mo ang smokey-eye look na yun? At hindi ka nagpatalo sa mga artista. Hindi nga alam ng media kung ano ang nangyayari at inisip nila na isa kang bagong artista sa GK kaya ang dami nilang kinuhang litrato mo. Haha, nakakatawa ito."

Tumawa rin si Huang Yue, "Kahit na hindi nakakapagpatigil ng mundo ang ganda ni Ate pero ang poise mo ay hindi mapagkakaila. Pati na rin ag pagdadala mo sa entablado kaya tipo kita. Kung hindi ka nag-aral ng medicine, baka naging matagumpay ka sa entertainment industry."

"Kayong dalawa… magkakaibigan tayo rito lahat, hindi niyo na kailangan sumipsip at salamat na rin pero tigilan niyo na ang pang-aasar sa akin."

Inilagay ni Huo Mian ang chopsticks niya sa bibig niya at ngumiti habang pinapanuod ang dalawa na tumatawa at inaasar siya ng sabay…