บท 193: Pagkamarahas

Walang pakialam si Huo Mian sa sinabi niya. Sa halip, naglabas siya ng isang pen mula sa kanyang puting coat, kinuha ang kanyang file at sinabing, "Mr. Su Yu, tama? Sasaksakan ka ng dalawang rounds ng IV ngayong gabi, at kukuhaan naman kita ng dugo bukas ng umaga. Ang kukunin kong dugo ay kailangan makuha nang wala ka pang nakakain kaya huwag ka na kakain pagkatapos ng 8 PM ngayong gabi, pero ayos lang na uminom ka ng tubig."

Pagkatapos magsalita ni Huo Mian, tumalikod siya at umalis…

"Ny*ta, bumalik ka." Bago pa matapos ni Su Yu ang kanyang sasabihin, nakaalis na si Huo Mian...

Ito ang unang beses sa buong buhay niya na may tumrato na parang basura sa mga sinasabi niya.

Kahit ano pa ang kanyang sabihin, o kung gaano man siya magalit, hindi siya pinansin ni Huo Mian.

"Hoy, namatay na ba kayo diyan? Pumasok ang isa sa inyo," puno ng galit na pagkakasabi ni Su Yu.

May bodyguard na kaagad tumakbo papasok. "Young Master, anong problema?"