บท 160: Kakaiba

"Alam ko, pero wala akong ibang hinahangad at hindi ko naisip ang benepisyo ng pagkakaroon ng madaming pera. Masaya na ako sa normal na buhay. Sa paglipas ng panahon, nagtatrabaho kami ng husto ni mama at lubha itong nakakalugod. "

"Okay, nauunawaan kita."

"Salamat sa pag-unawa."

"Huwag mo sisihin ang sarili mo sa pagiging matapat. Kapag nanghinayang ka, sana sumali ka sa panig. Kapag kay Shen Jiani ka pumanig, magiging magkalaban tayo at mapipilitan ako na kalabanin ka."

"Naiintindihan ko." tumango si Huo Mian.

"Very good, gusto ko yung mga matatalino katulad mo."

Kahit na hindi niya nakumbinsi si Huo Mian sa panig niya, at least sinabi ni Huo Mian na hindi rin ito papanig kay Shen Jiani.

Lumuwag ang loob ni Jiang Hong, pero kahit na ganoon ang nangyari, bata pa rin si Huo Mian at puwede pa magbago ang isip. Kaya naman nilinaw na ni Jiang Hong na kapag naging magkalaban sila, gagawin niya lahat ng hakbang kailangan.