บท 152: Pananakot

Pagkatapos, napagtanto nito na mali ang kanyang sinabi, kaya agad nitong tinama ang kanyang sarili, "Ang ibig kong sabihin, paano ka nakagawa ng ganyang haka-haka? Walang naguutos sakin kung ano ang dapat kong gawin, sinabi ko lang ang totoo."

"Oh, ang totoo? Anong totoo? Masama ang pakiramdam mo, tama? Nahihilo ka?"

"Oo, sa tingin ko epekto ito mula sa operasyon. Dahil sa totoo lang… hindi ka doktor, nurse ka lang. Ang lakas ng loob mo na pageksperimentuhan kami ng anak ko."

"Ms. Yuan Fenfen, tama? Sa panahon ngayon, advanced na masyado ang mga medical equipments. Sinasabi mong nahihilo ka at nakakaramdam ng side effects. Alam mo sigurong kailangan namin na magsagawa pa ng ibang tests at exam sayo? Parang katulad lang din ito ng pagpatay ng mga murderer, pinagpipilitan nilang baliw sila. Hindi namin pwedeng paniwaalaan lang ang mga sinasabi mo️, at kailangan mo ng patunay sa lahat ng mga sinasabi mo️."