บท 989: Hindi Mo Na Iyon Kailangang Alalahanin

"Hindi mo na iyon kailangang alalahnin," wika ni Mo Ting sa isang malalim na boses. Gayunpaman, sapat na iyon para maintindihan ni Tang Yichen ang kanyang intensyon.

Tinango ni Tang Yichen ang kanyang ulo habang si Lu Guangli ay nakatayo sa likod niya naiinip na nakakrus ang mga braso.

Sa ngayon, sa tuwing hinihila siya ni Tang Yichen sa kung saan, ito ay palaging dahil sa isang seryosong kondisyon. Ngunit, ang seryosong kondisyon na ito ay palaging kasangkot si Tangning o di kaya ay mga kaibigan ni Tangning.

"Uuwi na ako."

Masasabi ni Tang Yichen na si Lu Guangli ay hindi masaya.

Kaya, tinango na lamang niya ang kanyang ulo. Pagkatapos ng lahat, kailangan pa rin niyang gumawa ng paghahanda para sa problem ni Tangning.