บท 97: Oras Na Para Lumaban!

[Sa daan papuntang istasyon ng radio, lumabas ng kotse si Tangning sa kalahatian ng kanilang paglalakbay para bumili ng gamot at kumuha ng maligamgam na tubig; nakadama lamang siya ng katiyakan matapos niya makitang uminom si Mo Ting ng kanyang gamot. Tiningnan ni Mo Ting ang nababahalang ekspresyon sa kanyang mukha at nagsiwalat ng bahagyang ngiti, "Uminom na ako ng gamot, galit ka pa rin ba?"

"Sa susunod na mangyari ito ulit, hindi mo pa rin ba ito sasabihin sa akin?" tinitigan siya ni Tangning at nagtanong.

"Alam ko na malakas ka at palaging nakakahanap ng paraan upang harapin ang isang problema. Hinahayaan mo lamang na makita ng mga tao ang magandang bahagi ng iyong pagkatao. Gayunpaman, ang tunay na mag – asawa ay dapat maaaring umasa sa isa't isa kapag sila ay nasa kanilang pinakamahinang bahagi ng kanilang buhay. Maaari mong isipin na ito ay isang maliit na isyu lamang, ngunit nag – aalala pa rin ako…"