บท 1347: Walang magawang Misty Rain

Halos walang tao ang Coffee shop. Hindi pa nagtatagal noong natapos ang laban at ang pinaka takaw tingin na lugat at nasa daaan na sikat na tambayan ng mga manlalaro na kakatapos lang manood ng laban. Kung hindi pa nagpunta ang tatlo sa kanila sa mga lugar na ito, talagang may mga titingin. Buti na lang home Stadium ito n gMisty Rain at pamilyar sa lugar si Chu yunxiu. Dinala niya angd alawa sa napakatahimik na lugar. Tinignan nila ang kanilang upuan at bawat isa ay nagorder ng kape. Tapos an ang sigarlyo sa pagdating nila. Napatitig ng blangko si Ye Xiu sa bawal ang sigarilyo na sign sa coffee shop.

Sa wakas binuksan na ni Chu Yunxiu ang bibig niya. "Talagang maganda ang takbo ng Happy."

"Paano naman ang Misty Rain?" Hindi na nagpaligoy ligoy pa si Ye Xiu at direktang tinanong. Masasabi niya an talagang malungkot si Chu Yunxiu. Malamang may problema sa team para hilingin na makausap sila mtapos ang laban.

"Ano sa tingin mo?" tanong ni Chu Yunxiu kay Ye Xiu.