บท 1229: Itu Sahajakah?

Ye Mu Fan dalam diam berasa lega apabila melihat riak wajah Ye Wan Wan tidak berubah. Jika dia memberitahu perkara sebenar, dia mungkin akan dibelasah sehingga mati tanpa sebarang penglibatan alkohol…

Tetapi tidak apa. Selepas bertahun lamanya, Wan Wan mungkin tidak ingat apakah yang sebenarnya berlaku dahulu, jadi dia boleh mengubah cerita dengan sesuka hatinya, bukan?

"Abang pasti Abang yang selamatkan saya?" Mata Ye Wan Wan menatap Ye Mu Fan sambil mengerutkan keningnya. Adakah memorinya telah bercampur? Bukan Ye Mu Fan yang telah menolak dia masuk ke dalam kolam limau, tetapi dia yang telah terjatuh sendiri ke dalam kolam limau?

Ye Mu Fan terus menggeletar sedikit apabila ternampak riak wajah Ye Wan Wan dan bergegas berkata, "Eh… mungkin… sebenarnya… awak tak boleh salahkan saya. Dulu kita masih kecil. Saya tolak awak masuk ke dalam dengan tak sengaja…"