บท 1103: Pasti Tidak akan Panjat Dinding

Ye Wan Wan mendongak kepalanya dan mahu berkata sesuatu kepada Si Ye Han apabila dia perasan sesuatu yang pelik. Dia merenung dengan dalam lelaki itu dan menghampiri dengan lebih dekat untuk menghidu baunya.

Di bawah cahaya rembulan itu, lelaki itu telah mengenakan kemeja putih. Wajahnya yang dingin dan bersahaja itu kelihatan menawan seperti biasa. Tetapi rambut hitamnya kelihatan sedikit lembap...

Tambahan pula, tiada bau darah yang berlegar di tubuhnya. Sebaliknya, lelaki itu berbau bersih dan segar seperti baru selepas mandi.

"Apa?" Si Ye Han membalas pandangan gadis itu.

"Hm, awak mandi ke?" tanya Ye Wan Wan.

Si Ye Han mengangguk. "Ya."

Adakah dia bimbang bau darah itu akan menakutkan dirinya? Jadi Si Ye Han sengaja mandi dahulu sebelum datang berjumpa dengan dirinya…

Apabila berfikir begitu, bukan sahaja tubuh Ye Wan Wan yang dibalut dengan jaket yang hangat, tetapi hatinya seperti direndam dalam air panas.