ดาวน์โหลดแอป
18.26% 课堂那点事 / Chapter 116: 第一百一十八章,上初中了

บท 116: 第一百一十八章,上初中了

志远回家后一言不发,石花看出了志远的神色不大对劲儿,就问:“是不是调动的事没弄成啊?不是多大点儿事儿,慢慢来,咱不急。”石花说不急,其实她心里比志远更急,天地下有几个女人不心疼男人的。石花最近变化也挺大的,随着时间的推移,石花也理解了志远的不容易。

  一个人挣工资,既要养房子,又要养三个孩子,还得养车子,你说说志远的压力大不大。石花想明白了这一点儿,就觉得自己应该多多关心志远才对。

  调动工作黄了,志远也就不再想这事儿了,由它去吧。可另一件事又压在了志远的心头,那就是老大高财到了上中学的年龄,去哪上中学成了大事。按理说高财在东石县找一个中学就读对志远来说不算难,可朋友们都说县里的教育不如市里的教育好,应该在市里给孩子找一个学校。可市里没有熟人啊,这又难住了志远,怎么办,硬着头皮去问问吧。

  第二天志远起了个大早,坐上公交车就去市里给孩子找学校了,为了孩子的未来,志远也是拼了。到了市里,志远就像一只无头的苍蝇到处乱撞,他是一个学校接一个学校的询问,可问了一圈没有一点儿希望,市级中学只招收市区片内的学生,市区外的学生人家根本就不考虑。高财虽说成绩还不错,可是不是片内生,不符合招生条件。

  转了一圈,志远是无功而返,到了市里,志远就是乡巴佬,问人家话人家都爱答不理的。石花又开导志远说:“不急,再想想别的法子。”这句话提醒了志远,他想起了鸿志,对,给鸿志打个电话,让他帮帮忙。

  志远把这事给鸿志一说,鸿志笑了说:“你不早说,我一个同学在市里一所中学上班呢,我给他打个电话,这事儿就成了。”“好的,那这事儿就靠给你了啊。”志远忙说。没过多久,鸿志就打来电话说办好了,让志这领着孩子去报道呢,并嘱咐志远报到时提他的名字就行。

  高财顺利进了市里的一所中学上学了,志远一个老师办不成的事儿让人家鸿志轻轻松松就办成了,这就是人秋人的区别吧,不服不行。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C116
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ