ดาวน์โหลดแอป
9.29% 课堂那点事 / Chapter 59: 第六十章,一次家访

บท 59: 第六十章,一次家访

连下了几天的雨,终于放晴了,农村一到雨天就别想出门了,到处都是泥,真是寸步难行。

  志远已经习惯了这种情况,他总有办法克服,一到雨天他就会卸下摩托车的前瓦片和后瓦片,这样就可以顺利骑行了。

  志远的班里有一个学生几天没到学校来了,志远很不放心,决定来一次家访。今天雨停了,正好志远没有课,所以就决定去家访。志远的交通工具就是那辆摩托车,遇到雨天道路泥泞时就卸下车瓦以保证正常行驶。

  路上还好说,志远和他的一个同事,俩人结伴去家访,同事就坐在志远摩托的后座位上,走走停停,总算是到了那个学生所在的村子。

  一进村,俩人傻眼了,村里的街道都变成河了,已经没有了路影,还不知道水有多深。有困难就得克服,干脆步行吧,摩托车是骑不了了,就放在村口吧。志远和他的同事挽好裤腿就出发了,真是深一脚浅一脚,没走多远浑身上下都是泥了,遇到水深泥泞的地方志远干脆就把鞋拖了,光着脚丫子在泥水里摸索着前行。

  街道两旁有村民就感到稀奇,这俩人是干啥的这么卖力气,一问明白了,原来是石头中学的老师来村里家访呢,因道路泥泞只能步行到学生家里去。志远和他的同事全然不顾村民的眼光,他们心里只是想着怎么赶快赶到学生家里,问明白学生不去学校的原因,然后做通孩子工作让他尽快到学校去。

  一路走一路打听,等到了学生家里时志远已变成了泥人,进了学生的家门,学生家长一看眼前的志远先是一愣问:“你是谁啊?”“我是石头中学的老师,”志远说。家长一听明白了,心里感到挺过意不去,赶紧拉住志远的的手说:“杨老师,您辛苦了,孩子这两天发烧,忘记给你请假了,真不好意思。”志远嘱咐了家长几句话,就准备回校了,家长拉着志远的手非要吃了饭再走,志远一看天不早了就说:“回去还要上课,饭就不吃了,孩子好了记着上学去。”“行行行。”家长连声应着。

  出了学生家的门,志远喊上同事赶紧往回赶,又是一身的泥。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C59
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ