ดาวน์โหลดแอป
56.31% 老夫少年狂 / Chapter 347: 352.晓琳推车

บท 347: 352.晓琳推车

其实,雷鸣早就接受了这样的现实,有时候同学间打闹的时候,就有些可恶的同学拿这些话题来刺激他。

  才开始,雷鸣还和他们计较,常因为这样的话语把本来是打闹玩乐的小事变成扭打在一起的大事情。

  班主任王勋老师也曾私下里找雷鸣谈过话,让他放宽心,说那些同学都不懂事,才会拿他的事情说事,大家都是同学,不要真的生气,否则最后受伤害的是自己。

  慢慢地,雷鸣本人对这些话语就真的麻木起来,不再和那帮不懂事的小屁孩同学计较了。

  “所以啊,你还是到我家去过年吧,今年我爸爸买了好多烟花呢,还有鞭炮。”王晓琳见打感情牌不管用,便以好玩的东西来诱惑。

  “真不去了啊。”雷鸣依旧笑着拒绝。不过经过王晓琳的提醒,他觉得自己也该去买些鞭炮和烟花来放。

  男孩子,哪有不喜欢鞭炮和烟花的呢。他那个小院子,一直冷冷清清的,得出点动静才好啊,才会有过年的气氛啊。

  “到底为啥不去呢?”王晓琳撅起来嘴巴,她是真的想不通,他俩应该算是最好了朋友了吧,雷鸣怎么就不愿意到好朋友家去过年呢。

  “我真的不去。”见王晓琳生气了,雷鸣心里咯噔一下,他也不希望最好的朋友伤心啊,但他真的不愿意去她家过年。

  王晓琳默不作声地站在摊位前,大大的眼睛蓄满了泪水,像是随时会滚落下来。

  她是真的想不明白,雷鸣为什么这么固执呢,一个人在家里过年难道心里不难受吗?

  而自己邀请他到家里去过春节,就是不想让他一个人孤单地过节啊,是为他着想啊。他怎么就不明白呢?

  雷鸣看着落落寡欢的王晓琳,柔声解释着,“你想想啊,我如果去你家过年了,我家里不就连个人影也没有了啊。”

  王晓琳听见雷鸣这个理由,不由得一愣,这算什么理由啊,“就一天家里没人,大过年的,谁也不会去你家里偷东西啊,咱们这里的治安好着呢。”

  “这你就不懂了。”雷鸣叹口气说,“过年的时候,家里没人气,是不好的。”

  王晓琳是真的不懂,“怎么过年没人气就不好了?”

  “你想啊,我哥哥今年刚没了,现在过节了,万一他回家来看看,见不到我怎么办?”雷鸣认认真真地说,说到哥哥,他的心里也忽然变得难过起来。

  “你哥哥过节要回来?”王晓琳惊恐地问,“你哥哥,你哥哥,不是生病死了吗?”

  雷鸣皱皱眉头,心道这小姑娘也太不懂事了,说起哥哥雷鸣,怎么能用“死”这个字呢。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C347
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ