ดาวน์โหลดแอป
46.92% 老夫少年狂 / Chapter 289: 294.幻影

บท 289: 294.幻影

本小海心满意足地打了个饱嗝,“好久没吃过这么好吃的早饭了!”

  “好吃再吃点!”本冬梅把油条向本小海推得更近一些。

  “已经吃撑了。”本小海一手抚着肚子,另一只手却不由自主地伸向了筐子里的黄瓜。

  在姐姐家,他是真的一点都不顾忌了,完完全全的一个吃货猪形象。

  “舅舅,我去给你洗洗再吃。”婉君看到有根黄瓜上还有泥点,赶紧端起了筐子。

  “不吃了不吃了。”本小海谦虚地说,“就是觉得这黄瓜新鲜。”

  婉君笑笑,“洗了路上可以当水果吃。”

  本小海还没想好什么时候走呢,被婉君的话提醒,便说,“趁着天还没那么热,我早点走吧。”

  “也好,也好,到晌午头的话,就会太热了。”本冬梅看看外面,“夜里下的雨,就只能凉快一会儿。”

  “是啊,季节在这里摆着呢。”本小海附和道。

  “舅舅,要不我直接送你回家?”建华殷勤地说。

  “这么远,不用了,送我到兴隆镇上就行。”想想外面的大太阳,本小海很打怵。

  “那我就直接送你到县城吧,正好我到鲁梁还有点事。”建华说着看了看洗好了黄瓜进屋的婉君道,“婉君,咱们一起送舅舅到县城吧?”

  “好啊。”婉君很爽快地答应了,“我真的需要到县城的马路上好好观察,看看交警们日常怎么工作的,否则描写得脱离了实际就没人看了。”

  本小海心想婉君真是个好姑娘,为了给自己个面子,竟然还撒谎。如果不会写警察,那一百多万字是怎么写出来的?

  而实际的情况,既不是婉君说出来的要去观察警察生活,也不是本小海理解的是要送自己到县城,而是两个年轻人要到城里去玩耍啊。

  本小海回家要趁早,两个年轻人到县城玩耍也要趁早。建华麻利地将黄瓜装进了塑料袋,又装进了一个手提袋。

  去县城的大路车来车往,建华就不让婉君碰方向盘了,安全第一,生命至上。

  本小海再次婉拒了建华要送他到家的提议,直接在火车站的公交站牌处下了车。

  他看着建华将车开走,才转过身和已经站在了他身边的王春生打招呼。

  看来,以后只要从火车站这边倒车,就不得不面对王春生这个老同学了。

  “这是去哪里了啊?”王春生递给本小海一瓶冰镇饮料。

  虽然已经在路上吃了两根黄瓜,但是在这样毒辣的太阳底下,本小海还是感到口渴了。

  他丝毫没有和王春生客气,直接拧开瓶盖灌了一大口,一丝冰凉直接从喉头贯通到腹部,真是爽极了。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C289
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ