ดาวน์โหลดแอป
34.14% 老夫少年狂 / Chapter 210: 215.不问将来

บท 210: 215.不问将来

李文彬穿上那款锃亮的皮鞋来来回回地在鞋店里走着,激动的心情不亚于他的准岳父本光明。

  刚才他还从心里暗笑准岳父的小家子气,现在就轮到自己体验这种受宠若惊的感觉了。

  别看他是年轻人,他也是第一次拥有自己的皮鞋。

  他来来回回走着,就瞥见了本小海脚上的土棉鞋,便也笑着说,“小海,你也买一双吧。”

  本小海摆摆手,“我就不必了,我是小孩穿什么都行,再说,我的脚丫子还长呢,今天买了说不定到春节就穿不下去了。”

  他夸张地说着,就掏出严青霞刚才给他那几张钱,数出七张来递给鞋店老板张荣辉。

  张荣辉是个三十出头的男人,头发梳得油光瓦亮,眼上还带着一副金丝眼镜,很有读书人的气质。

  没有客人的时候,他是真的喜欢静静地读书,此刻他的收款台上正摊着一本薄薄的诗集呢。

  他接过本小海递过来的七十块钱,数了数并没有放起来的意思,微笑着看着本小海,“就这些?”

  本小海也回报他一个大大的灿烂笑容,“哥,就这些。”

  “好吧。”张荣辉点点头,没再说什么,将钱放进了抽屉。

  出来鞋店的时候,李文彬掏出四十块钱来要给本小海,“你也没给他讲讲价啊?”他觉得既然是商铺邻居,怎么着也得有点优惠吧。

  本小海没有接李文彬的钱,推让着说,“算是我买给你,你用那钱抽空给我姐买一双吧。”

  顿了顿,本小海又解释说,“两双鞋应该是八十块钱的,我给了老板七十块钱。”

  李文彬也终于明白了鞋店老板“就这些”的意思,原来二人没说话就达成了打折的协议。

  同时,刘文彬又暗暗佩服本小海的处事方式,他给我买了鞋子,又让我再给他姐姐买。

  虽然和他给他姐姐买的结果是一样的,但是里面的人情关系却都照顾到了,真是个人精啊。

  傍晚的时候,本小海亲自下厨做了四个菜,又到商店买了酒回来。

  三个男人正儿八经地喝起了酒。当然本小海作为准男人,再正儿八经地喝酒,也只是在杯子底倒了大约半两的酒。

  当时本小海教育少年本源不能喝酒的理论,他现在肯定不能拿来教育自己。

  而老爸和李文彬也没有青少年不能饮酒的意识,所以本小海能够放心地品尝那辛辣的半两酒。

  因为这白酒度数太高了,喝到嗓子里有种冒烟的感觉,辣得本小海伸着舌头嘶哈个不停。

  而本光明和李文彬只是皱下眉头就下去一大口。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C210
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ