ดาวน์โหลดแอป
27.8% 人间沧海 / Chapter 166: 第二百零八章:众人皆迷我独醒 我自吟咏众声合

บท 166: 第二百零八章:众人皆迷我独醒 我自吟咏众声合

赵岚微微一笑:“未必,你们都快加油哈,别到时候说我不留情面。冉冉秋光留不住,满阶红叶暮。李煜作。”

  童馨:“花门楼前见秋草,岂能贫贱相看老?岑参作。”

  赵岚:“最是秋风管闲事,红他枫叶白人头。赵冀作。

  周紫菱:“春花秋月何时了?往事知多少!李煜作。”

  赵岚目光扫向众人,见大家都在皱眉苦思冥想,知道自己胜利在望,便笑道:“各位还有兴趣继续玩吗?休问梁园旧宾客,茂陵秋雨病相如。李商隐作。白酒新熟山中归,黄鸡啄黍秋正肥。李白作。”

  周紫菱娇声道:“岚子,你耍赖,我刚想起来的这句诗让你读出来啦,不算数重来。夜深风竹敲秋韵,万叶千声皆是恨。欧阳修作。”

  赵岚:“君问归期未有期,巴山夜雨涨秋池。李商隐作。砧杵敲残深巷月,井梧摇落故园秋。陆游作。”

  周紫菱娇声道:“岚子,不准抢说两联诗。塞下秋来风景异,衡阳雁去无留意。范仲淹作。”

  赵岚:“秋风起兮白云飞,草木黄落兮雁南归。刘彻作。”

  李筱竹:“世事一场大梦,人生几度秋凉?苏轼作。”

  赵岚:“丹阳郭里送行舟,一别心知两地秋。严维作。”

  周紫菱:“浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。白居易作。”

  赵岚:“多少天涯未归客,仅借篱落看秋风。唐伯虎作。

  管笑舒娇笑道:“岚弟弟,我是不行啦,但是呢,我劝你还是悠着点,给你四姐留点情面,否则,后果不堪设想哦!”

  周紫菱:“玉香炉,红烛泪,偏照画堂秋思。温庭筠作。”

  赵岚心里想,四姐要的应该是我独战群雄而获胜,不会因为我胜了她而生气的,在这里毕竟是为她争气、争面子,如果输了那才会惹她不高兴的,想至此便念道:“有三秋桂子,十里荷花。柳永作。”

  周紫菱:“一往情深深几许,深山夕照深秋雨。纳兰性德作。”

  赵岚:“年年岁岁望中秋,岁岁年年雾雨愁。曾几作。”

  周紫菱等众女攒眉苦思,都无奈的摇了摇头,齐声笑道:“甘拜下风。”见周紫菱认输,赵岚心里咯噔一下。

  正在他不知所措时,耳听谷凌霜娇声道:“岚弟弟,大家都看好你,希望你继续发挥一下。”

  李筱竹见赵岚面现尴尬,也适时娇声道:“岚子,你必须好好发挥一下,让牛哥彻底见识一下你这位老大的资本!”

  齐冰心娇笑道:“岚子,你还知道多少带秋字的诗词呀,干脆都说出来,让大家都欣赏一下呗,姐姐看好你啊,继续发挥下去吧。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C166
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ