ดาวน์โหลดแอป
47.42% 漫威之不死者之王 / Chapter 235: 第234 奔跑吧,兄弟

บท 235: 第234 奔跑吧,兄弟

佩奇望着前方全力赶来的恶魔大军,

  忽然,

  嘴角竟然露出了一丝傻笑,仿佛他真的是一个天真的三岁小孩,等着对面的叔叔阿姨来投食。

  撇了一眼忽然傻笑的猪队友,

  韦恩愣了愣,

  有些闹不明白这种情况下还有什么事情值得他这样笑的如同一朵灿烂的菊花。

  至于佩奇说的话,

  韦恩仔细的想了想,

  而后同样望着远处的恶魔,

  眼眸里透露出了一丝不屑,

  嘴角慢慢微翘,露出了一个轻蔑的笑容,望着眼前的恶魔大军仿佛在看着一群老鼠过街:

  “那正好,我刚刚还在愁到底应该带些什么特产回地球,既然他们要都凑到一起了,那正好全部解决了把他们的宝物都带回去。”

  恶魔大军越来越近了,

  甚至,

  韦恩都能够感觉到那股迎面而来的气势,如同无尽的大海一样汹涌而来。

  韦恩和佩奇两人就这样直直的站在大殿的门口,望着远处的大军闲聊着,似乎面前发生的事情和自己无关一般,

  一静一动形成了强烈的对比,

  那边,

  鬼哭狼嚎,

  黑烟袅袅,

  这边,

  气定神闲,

  悠然自得,

  颇有一丝虽千万人吾往矣的样子。

  慢慢地,

  两人之间的对话越来越少,

  韦恩侧过头,

  见佩奇依旧面无表情,那大大的头上竟然还带着微笑。

  心里微微一抽,刚刚准备张嘴。

  “要不,改天吧。”

  只见面带微笑的佩奇忽然说了一句。

  “嗯。”

  韦恩嘴巴一张,原本要说的话瞬间一变:“我也觉得今天有点不适合,毕竟已经杀了一个恶魔了,要是杀得太急,后面的恶魔不敢过来就不好了。”

  “从哪走?”

  “哪边走?”

  两人一同说道,

  语毕,

  两人对视一眼,

  发现对方的神情依旧毫无变化时,顿时露出了一副心心相惜的表情。

  “跟我来,我路熟。”

  佩奇深深的看了一眼韦恩,

  此时,

  他终于发现了有队友的第二个好处,

  那就是在这种危机关头,你装逼还能够有一个人见证着,

  甚至,

  那个人竟然还能够配合你一起装逼。

  韦恩点了点头,还顺带着理了理被风吹乱的发型,

  那姿态,

  那动作,

  还真有些古一装逼时的味道。

  佩奇轻喝一声,

  整个人忽然开始膨胀,一眨眼就从大头娃娃变成了三米高的野猪。

  而后,

  “跑。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C235
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ