ดาวน์โหลดแอป
3.92% 我瓷真心甜 / Chapter 93: 第97章 别人修仙,我养兽(完)

บท 93: 第97章 别人修仙,我养兽(完)

他身着华贵锦衣,那布料仔细一看似乎都隐隐的散着光华,那张脸应该也是很出彩的,但不知道为什么仔细看去,却又是看不分明。

  奇怪的很。

  不过这幅打扮在这样略微有些混乱的地界显得还是太过于显眼了,不免有惹得有心人士的关注。

  只不过跟着他走到城门外,一出了城,这人就是不见了踪影,奇怪的很,不过见这人这般身手,有些人的不太好的心思倒是歇了。

  将身后烦人的小尾巴甩掉,闻景几个闪身之间,就来到了一座山间小屋。

  这是一栋木制的精致小楼,有三层,在这里很是清净,高雅别致的很,闻景捏着手中的糖葫芦,推门进来。

  一路走到卧房,在暖玉制成的床榻之上鼓着一个小包,小姑娘的手似乎是觉得有些热的探在外面,小脑袋蒙在被子里,听见动静才是不满的抬眼往出声的地方看了一眼。

  原本还带着些许稚嫩的小脸现在已经完全长开,变得更加清丽娇俏起来,那水汪汪的眼眸一瞪,又软又乖,几乎要将人的心都给酥化了。

  “糖葫芦买回来了,不气了,成不成?”闻景两三步走到床头,捏着那颜色喜人的糖葫芦,挑着眉头哄着小姑娘。

  小姑娘这才是收拢了自己的衣衫爬起来,鼓着腮帮子将闻景手中的糖葫芦夺过来,放在嘴里咔嚓咬了一口,含糊不清的认真开口,“不行!”

  小姑娘被惯的无法无天,越来越难哄了,闻景这么想着,眼底却满是笑意,也不顾小姑娘的嫌弃,蹭着上了床,将脚上的鞋蹬到一边去,将小姑娘整个圈在自己怀中。

  小姑娘蹬着腿,嘴里还叼着冰糖葫芦,冰蚕丝的锦被滑落,露出她从锁骨往下蔓延开来的大片痕迹。

  小姑娘很显然也是看到了,将那糖葫芦拿在手中,嗷呜一口在他的脖子上咬了一口,含糊不清的再次开口,“坏蛋!禽||兽!”

  很显然是昨天他玩的有点过了,生气了。

  他这哪里是养了个小姑娘,分明是养了个小姑奶奶。

  小姑娘咬的不痛不痒的,某兽的眸子再次暗了暗,笑眯眯的凑过去轻嘬小姑娘的脖颈,等到楚瓷觉得痒了,身子往后仰的时候,他追过去含住她还带着酸甜味道的唇瓣。

  “恩,禽||兽也想尝尝瓷宝心心念念的糖葫芦什么味道……”

  最后的尾音吞没在两人的唇瓣之间,那冰糖葫芦楚瓷没有握住,一下子掉落在地,发出一声脆响,闻景的手顺势而上,与楚瓷的手十指相扣,将还没有爬起来多久的小姑娘再次压了下去。

  的确禽||兽。


ความคิดของผู้สร้าง

今天有点忙,各种事情,还有一更晚点,么叽

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C93
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ