ดาวน์โหลดแอป
90.4% 消失的15号楼 / Chapter 565: 第三百六十章。苏宇轩不是人

บท 565: 第三百六十章。苏宇轩不是人

唐梦蝶微皱着眉头,一脸厌烦的看着神经兮兮的冯一飞。

  而冯一飞心中的担忧也并没有因为唐梦蝶粗略的解释感到丝毫的缓解。

  他男人的第六感告诉他,这里面一定有些什么不为人知的东西,当然他能这么想也绝对不是毫无根据的。

  至于要说什么根据的话,冯一飞也只能表示这种东西只可意会,不可言传了。

  “喂,你发什么呆呢?我给你说话呢,你听不到吗?喂?冯大傻子,你有没有听我说话。”

  唐梦蝶的声音逐渐传入了冯一飞的脑海,这才把他飘散的思绪拉了回来。

  “啊?什么?不好意思啊,我愣神了,没听到,你再说一遍呗。”

  冯一飞有些抱歉的说道。

  “你这是……哎!算了,算了,懒得跟你计较,本小姐现在有些饿了,你快去给我弄点吃的来。”

  也不知道为什么只要冯一飞在场,唐梦蝶的大小姐性子立刻就会显现出来。

  “唐大小姐,我背了你一道你知道吗?你多沉你自己心里没数吗?还让我伺候你?你是想让我当场暴毙嘛?”

  冯一飞一脸苦笑着说道。

  正当唐梦蝶想要发作的时候,苏宇轩捧着一堆果子出现在了他们俩的面前。

  “飞哥,小蝶姐也醒了啊,来尝尝我摘的果子,绝对甜,不甜的都让我扔了。”

  正当冯一飞好奇他怎么敢打这种保票的时候唐梦蝶已经叫出了声。

  “啊?这是怎么回事?”

  只见几乎每一个果子的身上都有着一排整齐的牙印,看样子应该是被人咬了一口。

  见到这一幕,冯一飞也终于知道苏宇轩为什么敢这么大言不惭的说这样的话了,原来是挨个尝了一口了啊。

  “苏宇轩,你告诉我这怎么吃?信不信我用我沙包大的拳头打得你满地找牙?”

  冯一飞握紧拳头在苏宇轩的面墙晃悠了几下说道。

  “飞哥,我这不也是是为了你们俩好嘛?你说我要是摘了不好吃的果子,你们吃了是不是不但不充不了能量,还要生气,我这尝一下不但能保证质量还能保证口感,你说是吧?”

  苏宇轩说得是头头是道,冯一飞差一点就要信了。

  “你现在,立刻,马上,给我找点别的吃的,不然我把你另一条腿也打折。”

  冯一飞说着就摆出了一个要动手的姿势,而苏宇轩也是下意识的阻挡。

  “脾气真臭,我去就是了,真是的,两个臭脾气,要不是我打不过你,我肯定打死你!”

  苏宇轩骂骂咧咧的离开了。

  唐梦蝶看着远去的苏宇轩对着冯一飞说道。


ความคิดของผู้สร้าง

我要去BJ了

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C565
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ