ดาวน์โหลดแอป
55.52% 消失的15号楼 / Chapter 347: 第一百三十七章。三人重聚

บท 347: 第一百三十七章。三人重聚

听到了鬼卿这么问,苏宇轩顿时有些不好意思起来,那忸怩的动作和羞涩的神态一下就让鬼卿感觉浑身不自在起来。

  “真的假的?你真的喜欢上鬼了?”鬼卿倒是没有表现出多么的惊讶,但是也还是有点无法接受。

  毕竟这种人鬼情未了的事情历史上就有不少先例,而且结局貌似也没有一个好的。

  苏宇轩红着脸,点了点头,那模样完全就是一个小媳妇被人摸了屁股的样子。

  “你可真不给人省心,我一会儿再说你!”

  一直很怕麻烦的鬼卿其实很讨厌管闲事,一方面是浪费时间,另一方面就是没有好处为什么要出手呢。

  可是谁让他是冯一飞的好兄弟呢,他要是出了什么事,最后头疼的还是鬼卿自己,所以既然发现了一些不好的苗头就一定要先扼杀在摇篮里。

  从这段话之后,两人再也没有了任何对话,首先是苏宇轩看出了鬼卿吝啬不太好,另一点就是他真的好累。

  这姑娘看着不怎么重,可是这背在身上走了这一段路他就已经感觉自己好像被这一块三十多斤的大石头走路一样。

  走着走着,不仅迈不开步子,到最后就连腿都有点抬不起来了。

  “鬼卿哥,我……我有点不行了……你来帮帮忙……帮帮忙呗,搭把手……”

  苏宇轩已经是喘的厉害,即便是这样他依旧没有打算把这个女孩放下不管的意思。

  也不知道他到底是真的出于好心,还有觊觎她的美色。反正这两者也都是可以兼顾的。

  鬼卿转念一想,这样也好,如果跟这个姑娘发生点什么,没准能忘记什么鬼啊神的,毕竟跨越种族的爱情是不被鼓励支持的。

  “行吧!看你那虚的,以后自己不行就不要瞎揽活,可不是每次你运气都能那么好的。”

  鬼卿说着从苏宇轩的手里接过了那个女孩好像土匪一样将她扛在了自己的肩膀上。

  “还要多久?”

  鬼卿在这七拐八扭的胡同里走的有些不耐烦了。

  “到了!到了,看到那个最亮的那栋楼没,就是那里了!”

  苏宇轩指着不远处的一栋高楼大喊着,脚步又加快了几分。

  来到酒店的大堂,那个美女前台依旧没有下班,看到苏宇轩进来了也是第一时间打起了招呼。

  “哟!小帅哥,这就回来了啊?怎么还带个保镖,多带个姑娘呢!想要姑娘和我说一声不就行了嘛?”

  美女前台意味深长的看了一眼鬼卿扛着的那个姑娘,又对着苏宇轩挑了挑眉毛。显然是在暗示着些什么。

  “你别多想啊,这姑娘昏倒了,我也不知道她家在哪里所以才先带回来了!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C347
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ