ดาวน์โหลดแอป
50.4% 消失的15号楼 / Chapter 315: 第一百零五章。空无一字

บท 315: 第一百零五章。空无一字

原本坐在柜台上的蚕儿不知道什么时候已经到了苏宇轩的身边,想必有些威胁的话要在耳边说才能让人浑身不在吧。

  打了一个冷颤的苏宇轩赶忙尴尬的大笑起来,将手里的白玉令牌用衣服反复的擦拭着说道。

  “怎么会呢?我怎么可能有意见嘛,我只是提一个建议啊,就是这个背面的这个威武雄壮的图案可不可以换成你的肖像呢!这样我才能感觉师傅您这样的美女常伴我左右啊!”

  苏宇轩还真是滑得很,他既夸奖了原本的图腾,又夸赞了蚕儿本人。

  有时候真的不得不佩服苏宇轩的油嘴滑舌,见风使舵的能力,他在这方面真的是不折不扣的高人!

  “哦?是嘛?我怎么听着好像是在挑我的毛病啊,说什么我自恋?”

  蚕儿的声音清脆且极具穿透力,那种贯穿灵魂始终的感觉,让苏宇轩后背一凉。

  “怎么可能,你可是我美丽可爱的师傅啊,我会这么说嘛,我真的就是觉得这令牌应该改一改。”

  苏宇轩指着令牌的背面笑呵呵的说道。

  蚕儿也不像在这种事情上纠结,在这种事情上耽误她睡觉太不值当了。所以她右手一抬,长长的袖子在令牌上略过后,那上面的浮雕俨然变成了人形的她。

  “这样满意了吧,别想着拿去卖钱,除了你和一些有着特殊能力的人,普通人是看不到这东西的!”

  听完这话苏宇轩还是有些不相信的点了点头,毕竟这种事谁都无法一下就接受,总得有个循序渐进的过程。

  “师傅,那徒儿就先告辞了啊,他日再来拜访了!”

  苏宇轩学着电影电视剧里的模样拱手抱拳,俯着身子倒退着向门口走去。

  “走吧,走吧,打扰我休息,你可别死太早啊,我还想清静几天呢!”

  蚕儿背着身子,摆着手,示意他们赶快离开。

  因为苏宇轩太醉心于自己的表演,以至于他根本没有看自己脚下的路,所以他被门口的门槛给绊倒了。

  那“噗通”的闷响,声音虽然不大,但是这种事情就和放屁是一样的,正所谓臭屁不响,响屁不丑。所以这听起来不响的摔倒绝对疼的要命。

  苏宇轩嘴里发出“嘶嘶”的声音,侧着身子揉着自己率先着地的左半边屁股说道。

  “嘶哈……意外,意外啊。不疼,还可以接受。”

  只见他捂着屁股,脸涨的通红,显然是对于自己刚才的出糗有点不好意思。

  蚕儿看着自己笨手笨脚的徒儿,摇了摇头,心里想的是:没准儿还没过个多长时间他们俩就可以再续师徒之缘呢。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C315
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ