ดาวน์โหลดแอป
14.4% 消失的15号楼 / Chapter 90: 第三十八章。没想好

บท 90: 第三十八章。没想好

晌午已过,但是这亲家依旧没有要来的征兆。一向沉稳的白灿此时有些暴躁了起来。

  “怎么还不来啊,还来不来了,我等的黄花菜都要凉了。”

  白灿双手拉着白老的手不断的晃动着说着,那画面就好像一个孩子磨着爷爷买糖吃一样。

  “你是老头子我嘛,在这磨磨叽叽的,一点没有一个年轻人的样子。”

  白老可真是人老心不老,这可算是有机会反击一波了,可不能错过这么好的机会。

  白灿听了这话松开了手,开始在那偌大的院子里溜达起来,来来回回,往往返返。

  “你是溜达鸡嘛,这给你闲不住的,你要是等不下去了,就回屋里待着去,别在这晃悠,我这个老人家看着眼晕。”

  白灿现在可能是有些烦躁,也懒得再说话了,刚转身要走就听到门外传来了父亲的声音。

  还真不巧,真是一刻都不能消停。父亲迈着大步从门外先走进来,坐着请的手势。

  “来来来,请,这边走。哈哈哈哈哈”

  白山那爽朗的笑声从门口传来。

  “请,族长先请,我这那里敢先走啊。”

  一个陌生的声音回应道。

  “白宏兄,你这可就是折煞我了,我们俩还分你我嘛!”

  说话间两人一前一后从门外走进了院中,而白灿也是在那里等候多时了。

  还好白灿早就在听到了父亲的声音的那一刻就调整好了心情,也打完了那疲惫的哈欠。

  此时他的精神状态看起来十分好,整个人也很精神。

  白灿也是出于礼貌直接迎上前去,而白山看到也是极为满意的点了点头。

  “来,我介绍一下,白宏兄,这是犬子,白灿。来,灿灿,叫宏叔。”

  白山向白宏介绍着自己的儿子,当然也为自己儿子引荐着他未来的老丈人,当然只有白山这么想,白灿可想的是别的事情。

  “宏叔叔好!”白灿毕竟生活在一个家族中,礼仪这一块不用白山说他也明白。

  “好好好!白山兄,你这个儿子倒是好相貌啊,听说还拜师于月华山,也算是青年才俊啊!”

  白宏答应着,面露喜色。显然对白灿这个未来女婿还是极为满意的。

  “别这么说,可别这么说啊。犬子没有你说的那么神,都是外人抬举了。”

  虽然心中开心无比,但是作为一族之长,一个领袖,还是要谦逊的。

  白山作为东道主引路将人带到了大厅之中,白老拄着拐杖站在大厅前等待着客人的到来。

  白山和白灿自然是见他见习惯了,没感觉什么,但是白宏不是啊,他可是第一次看到这样的场景。


ความคิดของผู้สร้าง

何时能有更多人喜欢我的书!

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C90
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ