ดาวน์โหลดแอป
11.2% 消失的15号楼 / Chapter 70: 第十八章 卓三娘

บท 70: 第十八章 卓三娘

上一次梨落见到卓三娘的时候,还是在好几年前,记得当时应该是月华山上开了个宴会,为了招待贵宾,所以就请了她这个做菜一流,刀工也一流的厨子。

  当时发现是个女厨子的时候,所有人都几乎是持反对意见,因为当时的大厨基本都是男人,没有女人。

  卓三娘也是暴脾气,不顾别人的反对言论,用一桌子的菜直接堵上了所有人的嘴。

  也就这样她成为了当时梨落的偶像。

  至于两人怎么相识就很简单了,梨落嘴馋,宴会上为了按照师傅的要求保持大家闺秀的模样,吃得很少,所以到了宴会结束她也是饥肠辘辘。

  在去厨房偷吃的时候,遇到了正在收拾餐具的卓三娘。

  当时的她抱着一棵还没有处理的大白菜就是啃,她是真的饿坏了。

  卓三娘见到她的模样也是笑个不停,当时两人年纪也是相当,没有现在这样的反差,毕竟凡人和修仙者还是有不同的。

  卓三娘知道她是饿的不行,所以也是放下了手下的活,打开了自己已经用布包好的刀具,一阵忙活过后。

  几道看似简单但是味道极好的菜肴也出现在了利落的面前。

  梨落狼吞虎咽地吃着,还在不断的和当时的卓三娘抱怨着师傅的不通情达理!

  而现在的三娘明显已经有些发福了,虽然才只有20多岁,但是身材已经没有了当时的纤细。

  “那个,没点菜的就都和他们说一声,今天我们店打烊了。休息。”

  “老板娘,那个?那工钱呢?”

  “工钱少不了你的啊,赶紧回去吧!”

  “好嘞!”

  这话说完,卓三娘就拉着梨落离开了,径直走出了饭馆,经过了几个胡同,七拐八拐的来到了一个不算大的院子,庭院的地上铺着一层大小不一但是形状匀称的鹅卵石。

  顺着鹅卵石看去,在稀疏的鹅卵石汇聚的地方种着一棵高耸的梨树,树也是刚刚谢完花,现在已经是一片葱荣的绿色。枝叶四散而开,几乎遮蔽住了整个庭院。

  这么大的梨花树。不知道开花落花的时候究竟会多美。梨落感叹着。

  “小梨落啊,我记得玄风那个老家伙不是从来不让你下山的嘛。这次是怎么回事啊?”

  “你说师傅啊,师傅怕我总在山上呆着,不知道山下的事情,所以让我下山长长见识。”

  梨落说这话的时候眼神闪烁,不知道应该往哪里看,手指也是不断的相互摆弄着,显然梨落不会撒谎。

  “我记得以前你总是在一个小男生的后面当跟屁虫啊,那个高冷的小男生呢?”

  “哪有,三娘你真会开玩笑,我怎么不记得?”


ความคิดของผู้สร้าง

有人给我点订阅嘛???好心人,你在哪?我的文还征服不了你们吗?

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C70
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ