ดาวน์โหลดแอป
87.55% 等你18岁,爸妈要离婚 / Chapter 190: 第191章 也许吧

บท 190: 第191章 也许吧

苏渡镇定地抬起自己的右手,在电话手表上划拉几下,找到爸爸苏新的手机号码。

  电话拨通了,响了几声就被接起来了。

  “渡渡,怎么了?回到家了吗?”苏新问。

  苏渡看了一眼肖纯,又看了看奶奶。“爸爸,奶奶摔倒了,妈妈不知道能不能扶起来。”他发愁的样子,甭提多有趣。

  苏新一听,着急地问:“怎么摔了?严重吗?”

  张莉莉抱着自己摔伤的部位,冲着电话手表说:“新儿,你别害怕,我还可以。”

  她说完这句话,竟然呜呜哭起来,越哭越难过。

  肖纯见婆婆没办法再说下去,便匆匆对苏新说:“就这样吧,你赶快回来。”

  她伸手去按掉电话手表,然后做了一个要扶起张莉莉的动作。

  苏渡马上说:“妈妈,我来帮你。”他说着,就摆好了要帮忙扶一把奶奶的姿势。

  肖纯看婆婆哭个不停,她让苏渡先别动。

  “妈,没事,苏新一回来,我们就带你去看医生。”肖纯安慰婆婆。

  张莉莉含着眼泪,“妈不是怕死,妈一点都不害怕死。我是可怜苏新,他刚刚失去了爸爸。假如我也走了,他在这个世界上就只有自己一个人了。”

  肖纯听着这话,觉得有些滑稽。苏新除了父母,在这世界上怎么就只有他自己一个人了?退一万步说,他即使跟她离婚了,儿子也是要认他这个爸爸的,这是改变不了的事实。

  她刚想张口说出这一点,突然自己觉得说不出口。因为转念一想,婆婆这话说得似乎也没错。

  “妈,我扶你起来。”肖纯使出全身的力气。

  苏渡赶紧站到另一边,他也使劲帮忙扶起奶奶。尽管他力气不大,却也的的确确帮上一点小忙了。

  张莉莉被扶起来坐在床边,她消极地直叹气,“老了,拖累你们了。”

  肖纯不许婆婆这么说,“谁都会老,我也会有老的那一天。”

  苏渡一听这话,带着哭腔抱住她,“妈妈,你不会老,你很年轻。”

  肖纯坚持说:“人都会老的,这不是什么大惊小怪的事情。”

  没想到苏渡哭得更厉害了,使劲抱着她,着急地摇晃着她的双手,“妈妈,你不会老的。妈妈,你老了就会死掉是吗?妈妈,你不能死,你会长生不老的。”

  苏渡的这些反应,正验证了婆婆刚才的沮丧和消极。果不其然,她说:“新儿小的时候也说过这样的话,可我现在真的老了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C190
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ