ดาวน์โหลดแอป
74.19% 等你18岁,爸妈要离婚 / Chapter 161: 第162章 娶了媳妇忘了娘

บท 161: 第162章 娶了媳妇忘了娘

马年两口子已经住进了新房,享受二人世界,好不快哉。

  昨夜俩人到了后半夜才睡的,本打算睡到自然醒再去接章小诗来过年,可是游晓春一大早就来按门铃了。

  她连续按了好几次,都没见来开门。

  “到底在干嘛呢?”游晓春愤愤地问马东阳。

  马东阳手里提着一堆东西,说:“瞧你还生气了,等会儿进去了,可别摆这张脸。”

  游晓春郁闷地说:“也不给我们钥匙,不知道的还以为我们是客人呢。”

  马东阳说:“我们本来就是客人,他们凭啥给我们钥匙?再说了,这房子是亲家买的,干我们什么事。亲家没跟我们要房子就把女儿嫁过来了,你还不满足?”看他的架势,差点就要往游晓春脸上啐一口了。

  游晓春瞪了他一眼,“你到底是不是我老公?整天没一句心疼我的话。”

  俩人在门口吵起来。

  马东阳不想在这边丢人现眼,更不想让别人看儿子儿媳的笑话,他主动提出,“别吵了,要吵回我们家吵。”

  游晓春不满地说:“这里就是我们家,儿子的家也是我们的家。”

  马东阳不屑一笑,“你可千万别这样想,这样想你就大错特错了。”他实在受不了自己的这个老婆,便也动手去按门铃了。

  马年隐隐约约听到了声响,打了个大大的哈欠,“谁啊?”

  葛恋眯着眼睛,又困又懒,慢慢地吐了几个字:“哎呀,别管了。”她抱住马年,又美美地继续睡。

  游晓春站得累了,干脆一屁股坐到地板上,接着从兜里拿出一把花生吃起来。

  马东阳赶紧说:“你不能在这边吃,给人看到了笑话咱们。”

  游晓春才不听,她继续吃着。

  马东阳无奈得很,只好给马年打了电话。

  马年接了电话,光着膀子嚯地从床上跳起来,只拿了件睡袍披着,就立刻冲出卧室去开门。一开门,他看到了坐在地板上吃花生的妈妈,那样子看了真是像个没长大的孩子。

  “马年,你们到底在干嘛?”游晓出气呼呼地质问马年。

  马年一脸发窘,小两口过着二人世界,她怎么会不知道在干嘛。原本挺私密的一件事情,被她这么一问,他都怪不好意思的。他抓了抓头发,“你们怎么这么早啊。”

  游晓春大摇大摆地走进去,嘴里嚷嚷着:“大过年的,怎么家里都不布置得喜庆一点?”她一把扯过马东阳手里提的东西,兴致勃勃地说:“幸亏我聪明,我一早就到菜市场买了几支富贵竹。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C161
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ