ดาวน์โหลดแอป
4.3% 妖孽奶爸在都市 / Chapter 118: 第118章 不拜佛,不敬神

บท 118: 第118章 不拜佛,不敬神

随着车子的开动。

  小家伙玩儿了一会儿游戏,就依偎在叶辰怀里睡了过去。车内一时间竟然有些无聊了起来。

  叶辰正打算闭目养神的时候。

  “各位,自我介绍一下,我叫罗庆,你们都是去看草原的吗?”

  一个坐在他前排长得比较帅气的青年,率先开口问了起来。

  话是这么说,可是他的目光却是一直停留在叶辰身旁的萧雅身上。

  “你问的这不是废话么?要不是来看草原,谁会跑到这鸟不拉屎的地方来啊。”

  一个脸上画着浓妆,下巴有颗痣的女子没好气的说了一句,又补充道:“对了,我叫伍燕,刚被渣男劈腿,索性出来转转。”

  “俺……俺叫张大牛,这次是带我姐来圆梦的。”坐在叶辰身旁那位留着平头,一脸憨厚的青年很是拘谨的笑了笑。

  说着说着,他还将抱在怀里,用红布抱着白色坛子冲众人晃了晃。

  “这是骨灰坛?你这人神经病啊,出门都带个骨灰坛,也不嫌晦气。”伍燕顿时被吓了一跳,当即骂了出来。

  不光是伍燕,就连罗庆也被吓个半死,叶辰忍不住看了张大牛一眼,没说什么。

  张大牛挠了挠头,歉然一笑:“你们别怕,俺姐是好人,就是死了也是好鬼,不会害人的。

  俺姐在纺织厂里上班,因为工厂失火被烧死了,她自幼的梦想就是来去看呼伦贝尔大草原,但是俺家穷,买不起去内朦的车票,只能带我姐来看巫蒙大草原了。”

  “这么说来,你跟你姐的感情挺好的啊。”罗庆接过了话,只是眼中隐隐有一丝鄙夷。

  张大牛连连点头:“那肯定啊,俺家穷,老爹死得早,俺姐为了供我读书,15岁就出去打工了,但是俺不争气啊,上完高中就辍学了。”

  他一边说,眼睛里一边泛着泪花,似乎是想起了伤心事。

  “行了,别哭了,抱着个骨灰坛就够晦气的了,还跟哭丧一样,弄得老娘出来旅游的心思都没了。”伍燕急忙摆了摆手,制止道。

  张大牛用袖子擦了擦泪,还真的不敢哭出来,只是眼睛红红的。

  叶辰看了伍燕一眼,暗自摇了摇头,这人面相尖嘴薄唇,一看就是刻薄之相,被劈腿是活该。

  “这位兄弟,你也自我介绍一下呗?”罗庆将话题转移到了叶辰父女身上,还不着痕迹的看了一眼他身旁的萧雅。

  叶辰淡淡的道:“我们认识吗?”

  “你……”罗庆没想到他会来这么一句,差点没被气死。

  伍燕呵呵一笑:“你这人怎么这样啊?就是因为不认识才要自我介绍。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C118
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ