ดาวน์โหลดแอป
11.34% 重生五零巧媳妇 / Chapter 172: 第一百七十二章 泛酸

บท 172: 第一百七十二章 泛酸

“能没钱么?妹夫在外面有身份,听说一个月工资就上百呢,一年那得是多少?

  再说了,他家还有八亩地呢,没听老太太说么?人家那八亩地产量可高了,秋天收了好多粮食。

  他家总共几口人?打了那么多粮食吃不上,还不就卖了?”

  “再说了,二妹妹以前没出门子的时候就能干,上山下河的啥都行。

  她那边依山傍水条件又好,随便弄点儿啥东西去县城卖,就有不小的进项儿,哪是咱能比的?

  唉,人比人得死货比货得扔啊,之前还以为二妹妹可怜,结果呢?

  人家才过来一年多,瞧瞧人家这日子,咱是比不了啊。”刘氏忍不住感慨道。

  “嘚瑟啥?真以为这样的好日子还有多久啊?国家政策变化多快啊,现在外面都开始公私合营和国有化了。

  保不准什么时候,这些小买卖就不让干了,我看她还能嘚瑟到哪儿去?”

  周氏住在通化,毕竟是消息灵通,她住的那个院子有不少人呢,就是闲谈之间听别人说了几句,便回来显摆,表示自己有文化有能耐。

  周氏后面的话说的声音有点儿大,那头巧莲正跟姐妹们说话聊天呢,冷不丁听见这么一嗓子。

  再看看三个嫂子一脸羡慕嫉妒的表情,当下就明白了,肯定是他们娘几个的穿戴又让嫂子们眼红了。

  至于周氏最后面说的那些,巧莲却根本不在乎,让这些人瞎猜疑去吧,反正她也没真的去县城卖什么,根本不怕有什么政策。

  不过眼下已经是五二年了,离着五三年出台粮食收购、统购统销政策不远。

  估计着,农村这两年也会有政策变化,应该很快会出现互助小组,接下来是初级合作社。

  这些变化对于老百姓的生活都有不小的影响,她也得有所准备才行,更得注意一举一动,别让人抓着小辫子。

  巧莲看了一眼那头得意洋洋的周氏,忍不住摇摇头,真以为城里的生活很好过么?

  真的实行统购统销了,那些城里人连每个月的吃喝都限量,还赶不上农村呢,至少还可以添点儿窝瓜土豆之类的填饱肚子。

  巧莲摇摇头,决定不去看那妯娌三个,没办法,她可以转变对母亲的态度,却没办法跟嫂子们亲近起来。

  关键家里这三个嫂子都很奇葩,她要是态度稍微好一点儿,那三个肯定就能黏上来,算了吧,她可不想招惹一群吸血鬼。

  那头周氏原本还挺得意呢,以为巧莲肯定会跟她打听外面都是什么政策,没想到巧莲只看了她一眼就扭头不搭理她了。

  气的周氏一跺脚,抓起一把瓜子来使劲儿的磕。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C172
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ