ดาวน์โหลดแอป
29.39% 那片花儿正好 / Chapter 241: 第二百四十一章

บท 241: 第二百四十一章

第二百四十一章

  “旭阳,我们之间你还客气什么,只是这件事恐怕要等到年后了,毕竟这个时候学校都放假了,校长也放假了。”孙浩给林旭阳提醒,就怕他一声不吭去学校找人结果人家放假了。

  “嗯,我也是这么打算的,现在也没几天就过年了,自然不要意思打扰人家。”林旭阳也知道这个时候自然不好去打扰别人,毕竟大过年的大家都想放松放松。

  “旭阳,一会儿吃完饭再回去吧,回去路上挺冷的,吃饱了也好赶路。”孙浩知道林旭阳不喜欢在别人家吃饭,但是还是邀请他吃完晚饭再回去,因为回去的路程确实有些长,不吃饭的会很难受。

  这一次林旭阳没有拒绝孙浩的邀请,留下来吃完饭才离开石湖村的。

  林旭阳想到自己已经麻烦好多次孙浩了,每次只要自己开口孙浩都很豪爽的就答应了自己,这让林旭阳反而有些过意不去,毕竟认识这么久好像一直是自己再麻烦孙浩,自己却没有回报他一点。

  想到这里,又想到过几天就要过年了,林旭阳决定明天领着戴小君上镇上去买些过年的年货。顺便买些好东西,等到去孙浩家拜年的时候拿着去,也算是表示自己的感谢。

  ——

  “小君,快起床啦,咱们今天去镇上上街去。”林旭阳大清早就起了,熟稔的把火生好了烧好了热水才去叫戴小君起床。

  自从入冬以后戴小君就有些起不来了,每天总要睡上那么一小会儿的懒觉,林旭阳也不叫她起床,反正起来也没有什么事干,还是坐在火边烤火。

  这也许就是冬天的无聊之处了,除了家里其他哪都不想去,因为天气不允许,村民们也不像夏天那样,经常三五个人在树荫下聊天唠家常,都窝在自己家的小窝里面。

  听到要去镇上戴小君一下子就精神了,村里的小孩几乎都有一个共同的愿望,那就是上街,戴小君也不例外。

  “旭阳哥哥,你说我们今天要去上街吗?”戴小君还有些不相信自己的耳朵,又问了林旭阳一遍。

  “嗯,你多穿点,今天咱们估计得走有些远。”本来林旭阳想自己去镇上的,因为路太远了,天气又冷,林旭阳实在不舍得戴小君遭罪。

  但是想到她那每次期盼的眼神,林旭阳还是决定带她一起去,顺便带她去看看学校长啥样,给她一个学习的动力。

  “嗯,旭阳哥哥我马上就收拾好了。”说完戴小君就立马就被窝里面起床,开始找衣服穿衣服。

  看着戴小君这兴奋劲儿,林旭阳只是笑了笑就去准备早餐了。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C241
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ