ดาวน์โหลดแอป
65.92% 逐梦芳华 / Chapter 264: 第二百七十七章 贴春联

บท 264: 第二百七十七章 贴春联

“你不能退学,你考上一所好大学是你爸最大的愿望!”田蕾的妈妈紧紧拉住女儿的手。

  田蕾放下筷子,帮妈妈拭去眼泪:“行,我继续读书,努力读书!你也放心,现在国家政策好,不会让贫困家庭的孩子因为没钱而失学!上了大学后,我用功学习,争取得奖学金,双休日、放假时间里,我去打零工,保管日子能过下去!只要爸爸被抢救过来了,再大的困难都不怕!”

  田蕾的妈妈还是没心情吃饭,仍是没有拿起筷子。

  田蕾急了,眼泪都流出来了:“妈,你若不吃,我也不吃了!”

  “好好好,妈陪你吃,你赶紧吃,要吃得饱饱的!”田蕾的妈妈把女儿放下的筷子拿起来,塞到女儿手中,自己也拿起筷子吃着饭。

  田蕾破涕为笑,盛了几大勺西红柿蛋汤在碗里,大口地喝着,已经深深地爱上这西红柿蛋汤的味道了。

  吃完饭后,娘俩找了一家便宜的宾馆,开了一个房间,住了下来,田蕾已疲惫不堪,很快进入了梦乡。而田蕾的妈妈躺在床上,辗转反侧,久久未眠,直到把脸紧紧贴着女儿,心里才安稳下来。

  放完寒假后,郑祥一直没有回家,仍住在学校里。自从当上了校长后,一年中所有的假期,郑祥都是住在学校里,真正做到以校为家。

  以校为家,不仅仅是方便工作,更是深深热爱着这个学校。没事的时候,郑祥喜欢在学校里到处转转,挑挑卫生工作有问题的地方,或是查找一些安全隐患,然后及时通知相关处室进行改进。

  今天是农历年的最后一天,按渔洋中学的老规矩,郑祥在上午八点要到学校大门口贴春联,这是渔洋中学多年的老传统,由正校长在大年三十这天在学校大门上贴春联,以给学校增添一些节日的喜庆气氛,表达对学校蒸蒸日上、兴旺发达的殷殷期盼,争取让全体教职工树立校荣我荣、校衰我耻的意识。

  “学校就是我的家,我爱我的家,我爱我的学校!”是郑祥一向推崇的治校理念。

  贴春联的时候,除了校长要到大门口,其他行政人员虽没作要求,但都会自觉过来。

  郑祥早早就搬来了梯子,吴小凤也来了,帮着拿透明胶带以及郑祥亲自书写的春联,还拿来了昨天买来的六个红灯笼。

  叶丽霞也来得比较早,笑着问吴小凤:“都大年三十了,你也没有回家呀?在这里一直陪着郑老师?”

  吴小凤笑道:“他呀,一直赖在学校里不愿回家,只好陪着他了,要煮饭给他吃呀。”

  叶丽霞道:“我们行政人员得感谢郑老师,要不是他天天在学校里,我们就得轮流在学校里值日了。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C264
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ