ดาวน์โหลดแอป
65.29% 迪迦的传说 / Chapter 1395: 第1394章

บท 1395: 第1394章

1初夏的光丘,知了趴在树上‘吱!吱!’的叫个不停,太阳高高的挂在天空中,洒下无尽的光和热,穿过繁枝茂叶,在地上映出如繁星、沙砾一样多的光晕,轻风拂过,枝叶晃动,将这影子搅碎。

  一辆公交车从远方驶来,穿过路口、掠过高楼,停在了树下,车门打开来,已从大学毕业的新星勉背着黑色双肩包的青年从车上走了下来,站在树荫下,仰头望着蔚蓝色的天空,如蓝宝石一般纯净。

  “看来是个好天气呢。”新星勉自言自语似的说着,背着包大步流星的朝着家中走去,一边走一边望着周围,不知道从何时起,他开始关注小镇的变化,每一次从学校回来,都会放慢脚步,用双眼去记录被拓宽了很多的道路两侧的商店、建筑还有路上的车辆。

  然后,他就发现,很多原本存在于记忆里的商店在不知不觉间消失了,这条路他和很多孩子一起追过我梦;这个地方,原本是有一家售卖奥特曼周边的商店,他在这里遇到了我梦;那边,他曾勇敢的跳过深渊般的缝隙,拿到了红球...

  已经过去十多年了啊!

  生活的小镇变化很大,改变很多;而他也从三年级的小学生变为四年级的大学生,同样改变了很多呢。

  正走着呢,突然听到旁边传来一个带着惊喜的喊声:“小勉,你是小勉对吧!”

  新星勉不由得停下脚步,扭头看向声音传来的方向,只见一个身上满是油渍、浑身汗津津的青年一脸惊喜的从路旁一家小型工厂里走出来,看着十分的眼熟,新星勉愣了下,然后脸上也露出了惊喜,道:“你是田浩!”

  “是啊,”鹿岛田浩说着已经到了跟前,刚想拥抱一下,伸出手来却看到都快被油渍浸成黑色的手套,赶忙停下来,道:“好久不见了啊,刚刚差点没认出来你。”

  “是啊,初中毕业后就很少再见了呢。”新星勉也是满脸的惊喜笑容,可心中却感到十分的惊讶,当年比他高一头、喜欢持枪凌弱的鹿岛田浩,现在脸上堆满了笑容,再看不到一点当年盛气凌人的凶厉。

  鹿岛田浩脱掉沾染着油渍的手套,扯起挂在脖子上的毛巾擦了擦汗,道:“没办法,我不像你和优那么成绩好,能够考入东京都的高中,分开也是必然的,但今天不是又遇到了吗,你的话,肯定考上大学了吧。”

  “嗯,”新星勉点点头,道:“已经毕业了,通过了都道府县警察录用考试,将在光丘担任巡警。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1395
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ