ดาวน์โหลดแอป
15.34% 穿书后,胖喵儿在八零做团宠 / Chapter 437: 第437章 女人真善变哦(4)

บท 437: 第437章 女人真善变哦(4)

阮林氏现在是一天比一天好,今天可以托着肩膀半坐起来了。

  但还不能吃太硬的东西,只能吃些流食。

  阮娇娇想到昨晚的那个灵芝,迫不及待的想要给她吃,就跟阮建国道:“爸,你问问袁伯伯那个灵芝怎么吃吧,奶奶早点吃早点好。”

  “好。”说起正事,阮建国也不含糊:“爸爸等会就去问。”

  阮娇娇这才放心的继续吃自己的早饭。

  吃完了早饭,阮建国就拿着灵芝走了,阮娇娇今天比昨天也要好,自己下来走了一会,累了就回床上躺着,顺便帮阮林氏按摩。

  看着阮林氏身上的僵硬程度明显好了很多,高兴的道:“奶,等吃了灵芝,你一定就会好的,到时候上学了,你要继续给娇娇送饭哦。”

  “呜好……”阮林氏含糊的点头,哪能不知道阮娇娇的意思,小家伙这是在故意激她呢。

  还没到中午的时候,赵丽来了,昨天她忍了一天愣是没来,今天忍到上午十点就忍不住了,冒着大太阳就赶了过来,手上拎着熬的绿豆汤。

  在病房里看到舒洁时,还颇有些不好意思。

  前天的事情她回去又想了想,是越想越觉得自己错了。

  今天过来,也是想认真的道个歉,那天她估计也是被热懵了,才会说出那种伤人的话来。

  她先和阮娇娇和阮林氏打了招呼,趁着舒洁出去的时候跟在后面一起去了。

  舒洁将盆子里的水倒到池子里,没注意身后有这么一个人。

  一回头就看到赵丽,还以为她是来上厕所的,也没有在意,刚准备走出去,就被她拦住了。

  她抬起头,目光淡淡的看着她。

  “有事?”

  “哈哈,没事。”赵丽先是尴尬的笑笑,然后才道:“大嫂,那天真是对不起,我那时也不知道怎么了,说出来的话没经过脑子,实在是抱歉啊,你大人大量,别和我计较。”

  “我真的是太喜欢娇娇了,好不容易磨着婶子让我认了干亲,还没稀罕几天,你就回来了,当然我不是说不希望你回来,我只是有些羡慕和嫉妒……这才做下了那些糊涂事。”

  舒洁本来没什么表情的,听到这些话面上表情松动了一下。

  其实别说赵丽羡慕嫉妒她了,她何尝不是在嫉妒着她。

  本该属于她的女儿,却更依赖另外一个女人,这让她如何不嫉妒,当时又在极度伤心的情况下,再加上嫉妒,说话自然也难听起来。

  现在再回想,也是不堪回首。

  在她不在的日子里,有人替她疼爱的女儿,保护她的女儿,帮着她完成了做母亲的职责,她不知道她还有什么不知足的。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C437
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ