ดาวน์โหลดแอป
7.68% 穿书后,胖喵儿在八零做团宠 / Chapter 219: 第219章 机遇(1)

บท 219: 第219章 机遇(1)

将来可以买给她吃!

  阮娇娇喂了许胥,又剥了一颗给阮林氏,阮建国还在和陆志威聊天,她就没有管他,给自己也喂了一颗。

  “真好吃,谢谢陆哥哥。”阮娇娇又朝陆瑧甜甜的道谢,眼睛亮晶晶的的看着他。

  陆瑧有些不好意思的摸了摸自己的后脑勺,道:“好吃那下次我让你哥哥再给你带,我家可多了!”

  陆瑧看着娇娇软软的女娃娃,只觉得她不但长得好看,说话的声音都跟带着糖似的,甜的不得了。

  也越发的理解阮杰为什么那么喜欢说他的妹妹了,每次放学还要在小卖部买点小零嘴回去,因为被这个阮娇娇看着,娇嗲嗲的喊一句哥哥,他的心都要柔化了,恨不得将自己所有的糖果都塞给她。

  哪里像他家里那几个妹妹,都像个母老虎一样,看到糖,第一时间就冲过去抢了,抢到了就是她们的,更不会这么甜甜的喊人,还道谢。

  当然,如果她身边没有这个虎视眈眈,眼神吓人的小男孩就好了。

  也不知道是直觉还是怎么的,陆瑧下意识的不喜欢这个小男孩,而他也感觉的到,这个小男孩是不喜欢他的!

  阮建国和陆志威很投契,两人站在大门口都聊了十几分钟,等到反应过来时,陆志威邀请道:“难得遇到,天也还早,我们找个地方吃饭吧?好好聊聊。”

  陆志威难得遇到一个这么投契的人,聊起来没完没了,实在舍不得就这么告别。

  阮建国和他一样,不过他不是一人,他转身看向身后的阮林氏。

  阮林氏看看天色,虽然想着回去还要去趟杜清那儿,等到回到家里时,只怕天都黑了,但她是见过一些世面的,知道陆志威这样的人难得结交到,不想断了儿子的人脉,遂点了点头。

  三人一合计,就找了一家看上去干净整洁的饭馆。

  市里的饭馆和镇上的不一样,有专门的服务员在一边帮他们点菜,陆志威接了菜单,第一时间不是自己点菜,而是递给一边的阮林氏:“婶子你看看想吃啥,尽管点,我请客!”

  “那咋好意思,我们人多,还是我们来吧。”阮建国推迟道。

  “没问你,你也别和我客气,以后你有的是机会请客的。”陆志威没好气的瞪了他一眼,又笑着朝阮娇娇道:“娇娇想吃啥,他们这儿的卤鸡腿不错,要不要来一盘?”

  “好呀,谢谢陆叔叔。”阮娇娇甜甜的道谢。

  “哈哈哈,这孩子大气,我喜欢,哈哈哈……”陆志威大笑出声,看着阮娇娇的眼神很是赞许,他就不喜欢那种唯唯诺诺的,推三阻四的客气法,就喜欢这样干脆的来。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C219
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ