ดาวน์โหลดแอป
38.9% 穿书后,胖喵儿在八零做团宠 / Chapter 1108: 第1108章 寄人篱下真可怜(2)

บท 1108: 第1108章 寄人篱下真可怜(2)

吃完了糖油粑粑,对阮磊他们来说打底都不算,几人继续往里走,杨美坠在最后面,脸色难看,不过丝毫没人在意她如何,她大概也发现了,想要扭头就走,可是又不甘心,最后只能憋着气跟在后面。

  这条小吃街算是比较全面的,吃的喝的都有,阮娇娇很少逛这种街道,一路上看的目不转睛。

  什么都想尝尝,什么都想试试,偏偏胃又小,好在她身边有三个大胃王帮着她,只要她想吃的,许胥都会给买上一点,她尝了鲜不爱吃的就他和阮磊吃,偶尔阮娇娇没碰到过的,陆子书也能捞着一点吃。

  在阮家,阮娇娇剩下的东西向来都是几个哥哥或者许胥包圆,这在阮家已经是稀松平常的事情了,但是在杨窕和杨美的眼中,那就有点震惊了。

  亲眼看着阮娇娇将吃了一圈的烤肠递给许胥,许胥毫不犹疑的就吃下后,杨窕的表情就有些微妙了。

  阮娇娇吃东西现在很挑,更难得是有一家子纵容着她的挑,就比如吃烤肠,她就喜欢吃外面那一圈烤得比较脆的皮,里面的就不喜欢吃了,但她从小懂得分享,即使不太喜欢吃,她也努力就着皮一起吃着烤肠,想要吃掉一节后再剩下一节给许胥吃。

  不过许胥哪里舍得她吃不喜欢吃的东西,阮磊他们已经走到了前面去,他拉着她落在最后面,哄着她道:“里面的留给我吃,你吃外面的。”

  阮娇娇眨眨眼看着他,拒绝:“这样不好。”这又不是饺子皮,可以一分为二,阮娇娇怎么好意思自己将烤肠外面啃得脏兮兮了再给他吃里面。

  “我喜欢吃里面,外面的不喜欢。”许胥说,继续哄着:“你不吃掉我也会吐掉外面的。”

  “真的?”阮娇娇狐疑的看着他。

  许胥笑,点头,在别人看来时刻都冰冷的绿眸现在温柔的不得了了,里面印着一个人影,而且满满都是那个人影。

  阮娇娇也不知道他说的是真是假,不过本着不浪费的原则,她还是吭哧吭哧的啃了一圈,只剩下里面红色肉的烤肠后递给他。

  许胥接过来,自然的咬了一口。

  本来走在前面的杨窕等人,看到的就刚好是这样一幕。

  杨窕比阮娇娇要大了三岁多,懂得自然也多一点,看到许胥这行为,表情变得有些微妙。

  阮磊算是习惯了的那个,但是看到这样一幕,还是会觉得不舒服,只觉得这个小子未免也太嚣张了,真是不把他们九兄弟放在眼里。

  陆子书低头吧唧吧唧啃着自己手上的烤肠,这个时候他适合当个哑巴和瞎子。

  唯独杨美一副震惊与不可置信的表情,眉目间更是带着难以掩饰的嫌弃。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1108
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ