ดาวน์โหลดแอป
29.41% 秦时罗网人 / Chapter 307: 第一百七十一章都来了

บท 307: 第一百七十一章都来了

“纵横交错兮天下之局,谁能参悟兮世事如棋。”

  韩非微微一笑,看着面色凝重的张良,捏起一旁的黑子,缓缓落子,淡淡的说道:“有些事情急也没有,就犹如这下棋一般,哪怕是死局,又焉知不能置之死地而后生,转危为安,乃至从中取利。”

  “啪嗒!”

  一子落下,声音清脆悦耳,同时透着韩非那种与生俱来的自信和强大的说服力。

  “韩兄,良受教了!”

  张良闻言认真的点了点头,不过随后便是看着韩非的落子,神情渐渐古怪了起来,忍不住说道:“韩兄,你这一子落下可就满盘皆输了。”

  “咳咳,下棋本是为了消遣娱乐,岂能执着输赢,子房,你着相了!”

  韩非干咳了一声,不动声色的将棋盘打乱,一本正经的说道。

  “韩兄,怎么说都是你有理。”

  张良无奈的看着韩非,轻声的说道。

  温润如玉的张良可对付不来韩非这种无赖行径,被拿捏的死死的。

  “子房,你收拾一下,我去问问还有多远。”

  韩非老脸是一点也不红,笑了笑,便是起身向着马车外走去,此番出来可不是游山玩水。

  “好!”

  张良点头应道。

  另一边,韩非已经走出了马车,一阵带着雨水的轻风拂过面部,清爽无比。

  “司寇大人。”

  一旁驾驶马车的士卒看着韩非出来了,连忙恭敬的问候。

  韩非微微点头,看了看四周的景色,对着士卒询问道:“这是到哪了?”

  “已经临近丘山。”

  士卒闻言,沉声的说道。

  “这么说来,今晚之前就能抵达了。”

  韩非点了点头,心中思量道,同时心中也是暗暗期待,与那位师弟的再次重逢。

  只是不知道这一次再次见面,会是何等场景。

  。。。。。。。。。。

  临近傍晚,小雨也是渐渐停了。

  天空的乌云散去了许多,变得稀薄,随风远去,不时清风拂过,令得枝叶上的雨珠滑落,滴在了下方的马车上面,溅撒开来,散落在四周那些站立的士卒身上。

  对于这些冰冷的雨水,四周站立的士卒无动于衷,面无表情的站立在自己的岗位上,守卫着身后的房屋。

  战国时期的韩国虽然弱小,但那是相对于其他国家,而士卒的战力和素质却并不差。

  亦或者该说,战国七雄的士卒没有一国是差的。

  战国二字不是说着玩的。

  国与国之间不是在打仗就是在打仗的路上,这场战争持续了足足数百年,至今还未曾停止。

  士卒护卫的屋子并不大,简单的一间民房。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C307
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ